Michael Jackson is in heaven now

Zijn er eigenlijk mensen die de moonwalk níet hebben geoefend?

Mij is het in ieder geval nooit gelukt deze soepele achteruitbeweging onder de knie te krijgen. Van 50 jaar Michael Jackson heb ik precies de helft bewust meegekregen.
1984 - Beat it, dé hit van een schoolkamp.
1987 - op de fiets naar een ander dorp voor Bad, op cassette.
1989 - Een klasgenootje van mijn zus overlijdt. Wekenlang was het drakerige Ben het enige nummer op haar playlist.
1991 - Give in to me, met een scheurende Slash op gitaar.
1992 - Hakken en gabberen in Duitsland. Michael Jackson Is In Heaven Now. En hier ergens ging het faliekant mis.
2001 - De glorieuze comeback met You Rock My World mislukt volledig. In de video was slechts een schim te zien van de Michael die hij ooit was.


Als je al op je vierde door je vader het podium wordt opgeslagen, dan gaat het geheid een keer fout. Al in de Thriller-tijd vertoonde Michael vreemde trekjes, met z'n Bubbles, de zuurstoftank en Neverland. Maar wat gaf het: hij maakte baanbrekende muziek en was een van de eerste zwarte artiesten op het destijds nog racistische MTV. Billie Jean heeft de beste bassline aller tijden. Wanna Be Startin' Something is het beste dance-nummer ever (nou ja, vandaag dan). Ik heb er nog even een Hitkrant bijgepakt uit de zomer van 1987 (ja, die heb ik nog) en de muziekwereld schreef verbaasd over het feit dat Michael de promotie van Bad begon met een ballad. Het gesproken intro van I Just Can't Stop Loving You ken ik nog altijd helemaal uit mijn hoofd. Net als de tekst van Vincent Price op Thriller: 'Darkness falls across the land...'
Er zijn te veel hoogtepunten om op te noemen. Who's Loving You live met de Jackson 5. Show Me The Way To Go. Het complete Off The Wall-album. De Thriller-cd minus The Girl Is Mine. Dirty Diana. Smooth Criminal. Remember The Time.

De laatste jaren was het alleen maar narigheid waarmee Jackson in het nieuws kwam. En lang niet alle muziek was nog goed. De ballads werden zoeter en zoeter en Invincible (2001) was overbodig en achterhaald. Toen hij eerder dit jaar aankondigde dat hij vijftig keer ging optreden in Londen, dacht ik nog: dat houdt ie nooit vol. Ergens zag iedereen het ook wel aankomen dat er een keer wat zou gebeuren met Michael Jackson. Toch kwam het nieuws van zijn overlijden totaal onverwacht.



Als eerbetoon aan deze muziekheld een aflevering van South Park, waarin de Jeffersons hun entree maken in het dorp. Het blijkt hier te gaan om een undercover-operatie met een heel goed gelukte parodie op Michael. Met een glansrol voor Blanket.

Heee-heee! A-cha Ooh! Cha-mo-nah!