vrijdag 12 juni 2009

Kutkinderen

Niet dat ik een hekel aan ze heb hoor, aan kinderen. Maar er zitten ware duivels tussen. Het eerste woordje dat ze leren is 'mama' en het tweede woord is 'NEE!', vaak gevolgd door 'wil ik niet' of 'lust ik niet'. En waarom roepen kersverse ouders altijd het hardst dat ze een hekel hebben aan kindergekrijs van anderen, terwijl ze vertederd toekijken als hun eigen kroost als een loeiende sirene tekeer gaat? Één kind kan een hele bus of treincoupé in gijzeling nemen met z'n gegil. En als je als buitenstaander een schreeuwend rotjoch tot de orde roept in bijvoorbeeld de Mediamarkt, zal z'n moeder nooit 'dankjewel', zeggen, integendeel: ze kijkt je vernietigend aan. Hoe dúrf je zo gemeen te doen tegen haar oogappel?

Op YourBabyIsAnAsshole.com geweldige foto's van hyperende kinderen. De ene peuter kijkt nog kwaaier dan de ander. Favoriet is het jongetje dat z'n vinger in de barbecue wil steken. En met dit kind heb ik medelijden:

(Met dank aan SaaieDebby)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten