Ik heb het eigenlijk altijd al geweten. Marco, met z'n gemene knijpoogjes. In mijn niet aflatende honger naar nieuws over Michael Jackson kwam ik terecht op de website van het Reformatorisch dagblad. Wat een vreemde artikelen zijn daar te lezen... Allereerst schrijven ze de King of Pop rechtstreeks de hel in met z'n verdorven, seksuele gedrag en satanische muziek. Maar iets verderop wordt een 26-jarige jongen geïnterviewd die is bekeerd. Op de vraag 'Popmuziek staat op één lijn met zonde?' antwoordt hij:
'Ja. Ik stel altijd heel zwart-wit richting jongeren: je moet er goed rekening mee houden welke mogelijkheden je de duivel geeft door deze muziek te draaien. Eigenlijk zet je de deur wagenwijd voor hem open en zeg je: Hartelijk welkom. Ik denk dat we in onze kring de realiteit van de duivel enorm onderschatten. Hij kan komen in een Marco Borsatopak, maar ook in een zwart pak. Het maakt hem niet uit.'
Ook triest: 'Als ik in de winkelstraat loop en muziek van Armin van Buuren of DJ Tiësto hoor, moet ik m’n best doen het niet mooi te vinden.' Tja. Hoe moeilijk kun je het jezelf maken. Doe normaal.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten