Naast het bed staan ze, naakt, tegenover elkaar. Hun beider haren ongewassen. Ze staren uit het raam in een muur waarvan zo te zien tientallen schilderijlijsten zijn verwijderd. Ze trekken elkaars kleding aan en voeren een intieme dans uit voor dat raam. Hij neem haar in een wurggreep en duwt haar tegen de grond. Al zoenend geeft zij zich aan hem over.
Wat volgt is een rituele paringsdans, waarbij de twee elkaar aantrekken en afstoten. Wanneer hij een beweging maakt waarbij hij denkbeeldig zijn neus afzet, komt een tweetal als soldaat verklede mannen binnen. Ze hebben lichtgevende lolly's bij zich. Gretig doen de man en vrouw zich tegoed aan de versnapering.
De soldaten blinddoeken het stel en blazen ze met koude lucht de kamer uit. Ze stommelen door een gang, waarvan de vloer is bedekt met peuken. Ze worden naar buiten gedreven, een parkeergarage in. De twee nemen gedwongen plaats in een rode mercedes, nog steeds geblinddoekt likkend aan een lolly.
De auto verdwijnt onder water, een octopus glibbert over de motorkap. De twee soldaten, of eerder desolaten, zitten voorin de auto. De een slaat een bierfles stuk op de ander. Een haai zwemt voorbij en slaat het zooitje belangstellend gade. Dan doet het stel de blinddoek af en wat blijkt: ze zijn nog steeds in de parkeergarage.
Ze keren terug naar de kamer. De ontklede muren zijn nu ineens bedekt met lijstjes vol geprepareerde vlinders. Ze vinden dit zo vreemd dat ze bijna moeten huilen. Het meisje gaat op haar kop aan het hemelbed hangen betast de jongen met haar kousenvoeten. Die kleedt zich onmiddellijk uit. Hij beschildert haar borsten met zwarte verf en raakt buiten zinnen van genot.
Het meisje pakt nu een vlinderschilderij van de muur en begint te schreeuwen naar de jongen. Die wordt ook boos en leeft zich uit op eerst een spiegel en daarna de rest van de vlinderschilderijen. Intussen verdwijnen verschillende porseleinen beeldjes symbolisch naar een zeebodem.
De jongen en het meisje gaan elkaar nu te lijf op het bed. Er is vuur en bloed. Ze moeten huilen en vallen in slaap. De desolate soldaten zijn inmiddels met bezems in de weer om de chaos op te ruimen. Ineens blijkt alles een flashback. De jongen ruikt aan een vlinder. Ze veren allebei op en kijken naar de muur: alle vlinderschilderijen zijn verdwenen.
Was het een droom? Nee! Was het een fantasie? Nee! Het was de zoveelste vage videoclip van Sigúr Ros! Kijk zelf:
