3572 mensen kregen vandaag een lintje. Wie komen er nog meer in aanmerking?
1. De uitvinder van de anti-lektomaat 2. De mensen achter www.sarahjessicaparkerlookslikeahorse.com 4. De bedenker van de zwijnfluenza-map op Google Maps 5. De tampon van Britney Spears 6. Edwin, omdat hij er vanmorgen zelf om vroeg 7. De fietsenmakert in de Amstelveense Dorpsstraat 8. Kunstenares Gertie Bierenbroodspot die The View gaat naspelen 9. De hakken van Shauna Sand, the empress of lucite (zie foto)
Net gelezen op Nu.nl: Jongeren praten alleen keurig als het echt moet. Alleen bij sollicitaties en in serieuze gesprekken met volwassenen gedraagt de jeugd van tegenwoordig zich volgens de geldende taalregels. Onderling praten ze in een soort geheimtaal die is doorspekt met Engels en rare streetwoorden. Zo hoorde ik laatst (anderhalf jaar geleden ongeveer) een jongen zeggen dat hij Kapot Moe was. Kapot is het nieuwe vet?
Ik kan me eerlijk gezegd niet zo druk maken over zogenaamde taalverloedering. Dat is namelijk iets van alle tijden - in 1984 vond iedereen Doei afschuwelijk en vijf jaar later was alles Kickuh! Zei iemand dat op school, dan zei de docent Nederlands met wegdraaiende ogen 'Taalgebruik, taalgebruik'. Tutje.
Wat me wél stoort is het verkeerd gebruiken van woorden. Tegenwoordig is iemand dood gevonden, in plaats van aangetroffen. Een lelijke vertaling van found dead. En collegablogger Hester maakt zich druk over Hyvers die het hebben over Me Hond en Me Haar als Mijn wordt bedoeld. Wie zo praat is gewoon sneu bezig.
Nog even en het feestgedruis barst weer los. Noem mij masochistisch, maar net als ieder jaar móet ik kijken naar het gespartel van de koninklijke familie. Het idee dat een complete stad als Apeldoorn wordt ontwricht omdat Beatrix en haar gevolg er een rondje komen wandelen is natuurlijk volstrekt belachelijk en volkomen achterhaald. Helemaal als je ziet dat al die dorpen en steden die onze vorstin de afgelopen 28 jaar heeft aangedaan allemaal hetzelfde laten zien.
Toen Máxima voor het eerst werd tentoongesteld (volgens mij in spijkerpak in Groningen), kwam ze meteen koekhappend in beeld. Steden die modern willen overkomen gooien er heel multiculti wat streetdancers tegenaan, of een majorettevereniging in hula-rokjes. Maar in de kern blijft het een kwestie van zaklopen, mandenvlechten en ander ambachtelijk vertier. En de prinsjes maar snaaks door zo'n dorp hollen.
Helaas is Maartje van Weegen met Koninginnedagpensioen. Zij wist altijd van die leuke details te vertellen over hoe lang een gehucht als Loppersum al stadsrechten heeft, en waar het vilten misbaksel op Bea's hoofd vandaan komt.
Nu ik het er over heb: Beatrix begint er steeds meer uit te zien als een half afgebakken speculaaspop...
Je kent ze wel: het type overgeschoten snol. Bruingebeitst hoofd, hoogblond haar met dooie punten, veel lipstick, heel veel parfum en nog meer herrie om d'r heen. Op zich best aardig, zo'n mens, voor zolang je in haar ogen niks verkeerd doet.
Vanmorgen zat er weer eentje bij me in tram 10, helemaal voorin zodat ze lekker over van alles kon klagen tegen de bestuurder. 'Negentien jaar. En het is haar tweede alweer, ken je nagaan. Maar het is haar leven hè? Je ken er niks an doen.' Ging vast over haar eigen dochter, gekregen toen ze zelf 18 of 19 was.
Ze keek net schalks om zich heen of de rest van de passagiers wel goed meeluisterde toen haar telefoon ging: Ta-taa-ta-ta-ta-taa-ta-tu Get Ready For The Launch. Nu het gekke: ze nam niet op. 'Dat is die kerel van me, ken je die?' De bestuurder schudde zijn hoofd. 'Ik was een half jaar vrijgezel maar dat vond ik ook niks. Nu heb ik gezeik en wil ik van hem af. Maar wat moet ik dan?' Intussen tetterde DJ Jean maar door.
Twee minuten later. Opnieuw The Launch. Nu nam ze toch maar op. 'Nee, moet je naar me luisteren, ik heb dit al 85.000 keer tegen je gezegd maar je verandert toch niet. En dan gaat bij mij de knop om, hoor, ja echt, dat weet je. Snap je wat ik bedoel? En ik ga niet weer een jaar van m'n leven zitten vergallen met wachten en ruziemaken, ik heb helemaal geen zin in dit gezeik.' De chauffeur maakte nu met z'n vrije hand bla-bla-bla-gebaren naar de vrouw. Ze deed hetzelfde gebaar terug en keek opnieuw veelbetekenend om zich heen. Meneer ging en publique gedumpt worden, middenin een volle tram. Dan maar liever vrijgezel.
Elke dinsdag een nieuwe playlist met favoriete muziek. Vandaag hang ik 'm op aan de concertladder van Paradiso.
The Gossip - 24 mei Op de site van Paradiso noemen ze zangeres eufemistisch een 'excentrieke blikvanger'. Tja. Fotogoogle maar eens op haar naam. Hun eerste single Standing in the way of control staat nog altijd in mijn favorites. Heb zin om helemaal los te gaan, nieuwsgierig ook naar de nieuwe plaat.
Lauryn Hill - 22 juni Met Lauryn Hill kan het alle kanten op in juni. Teert ze op oude roem - haar enige echt goeie plaat uit 1998 - of staat er straks een knettergestoord wijf op het podium? Bij vorige optredens channelde ze Oprah-on-acid, compleet met bijbehorend gepreek. Maar wie weet komt ze keihard terug met een geweldig concert...
George Clinton / Parliament / Funkadelic - 29 juli Over geniale gekte gesproken: funkheld Clinton kan er ook wat van. Al vanaf de jaren zestig toetert hij erop los. Ik ken 'm pas sinds de video van Groove is in the Heart van Deee-Lite en vind lang niet alles goed - oeverloze jamsessies zijn niet aan mij besteed. Live is George vooral cool. Zou hij z'n olifantenslurfje bij zich hebben?
Onderweg naar het lommerrijke Amstelveen las ik dat Rita Verdonk pedo's wil castreren. Mannetje Eurlings wil benzinestations verplichten een zuil bij de weg te zetten met daarop de prijzen (die vanaf de snelweg overigens nauwelijks te lezen zijn). Verder komen er borden waarop de cruisegebieden voor homo's worden aangegeven. Heel Amsterdam is volgezet met lichtkranten waarop is aangegeven hoe het publiek donderdag door de stad moet lopen. En zo kan ik nog wel even doorgaan over het overdreven geregel (of de vraag daar om) hier in Nederland.
Gelukkig bestaat er nog zoiets als normaal nadenken. Zo vind ik het niet meer dan logisch dat de bond tegen het vloeken in het ongelijk is gesteld - ze hadden de RVU aangeklaagd omdat ze in het programma 'God bestaat niet' Jezus hadden voorgesteld als aangelijnde hond. Niet bepaald sjiek natuurlijk, maar het moet toch gvd niet gekker worden. Om met Lily Allen te spreken: 'Fuck you very very mu-u-uch!'
Is het slim om nu een reis te boeken naar Mexico of Florida? Of naar welk land dan ook? Moeten we ons zorgen maken over een wereldwijde pandemie? In elk geval drukt de zwijnenziekte (die overigens een mutant is van het vogelgriepvirus) nog eens extra op de kredietcrisis. Het AD schrijft olijk: 'Varkensgriep besmet ook Aziatische beurzen'. Leuk ook, hoe de Google Adresults automatisch inhaken op de varkensgriep. Op Liff.nl worden we nog eens extra bang gemaakt: 'Vitale voorzieningen, zoals voedsel, drinkwater, zorg, energie / elektriciteit, transport, betalingssystemen en dergelijke krijgen een harde klap.' En of we de onderstaande voorzorgsmaatregelen alvast willen aanschaffen:
Commentaar van Dlisted: 'Maru, the pussy boxer from Japan, is back in a big way! Wait. Pussy boxing is what HoHan and SamRo used to play on Saturday nights, right? Sorry sorry sorry! There I go turning something sweet and innocent into X-rated filth again! Take a Mr. Clean Magic Eraser to your head and watch Maru put his cardboard box fetish to work.'
Vrijdag, 18.30 uur. Even een snelle hap op de Nieuwmarkt. Naast ons namen twee vrouwen plaats, die intiem doch luidkeels een gesprek aan het voeren waren over hun seksleven. Omdat we zelf ook net in een gesprek waren verwikkeld (een serieus gesprek ook nog), heb ik niet alles kunnen registreren, maar het kwam er op neer dat de ene vrouw al heel lang geen seks meer had gehad. Dat kwam omdat het uit was met haar ex, maar ze kon zich nog niet openstellen voor een nieuwe man.
Bij dat openstellen had ik eigenlijk moeten afhaken, maar dat lukte slechts half. De vrouw tegenover haar probeerde met tips en voorbeelden uit haar eigen seksleven tot een oplossing te komen. Welke dat waren, heb ik niet allemaal onthouden, maar wellicht kan mijn tafelgenote deze blog nog van aanvullend commentaar voorzien.
Ons serieuze gesprek stokte en nadat we om de rekening hadden gevraagd liepen we richting station. Op de Oudezijds tegenover Casa Rosso vroeg een man in een pandjesjas (en met een hoed, of heb ik dat er bij verzonnen?) of we bij hem binnen naar een live seksshow wilden komen kijken. Liever niet, zeiden we. 'We zijn broer en zus, dus dat is een beetje raar.' De man vond van niet.
Volkskrant Magazine grossiert de laatste tijd in stukken waarin mensen ergens over zeuren. Deze keer gaat het over tv-moeheid. Een vijftigplus kunstenaarsstel wordt opgevoerd dat de tv heeft weggedaan omdat het kijken ze teveel energie kost. Een ander - een tv-redacteur notabene - vond dat hij 's avonds te weinig uitvoerde met de tv aan. Wat hij nu doet? Ook niet veel, maar het voelt beter. Huh?
Het probleem van deze mensen is dat ze niet goed kunnen zappen. Of er bewust voor kunnen kiezen de tv uit te laten. Nee, het boze oog braakt teveel negatieve energie uit en moet dus weg. WEG met dat verderfelijke ding! Ik begrijp hier helemaal niets van. Ik heb in elke kamer een tv. De afstandsbediening slaapt tussen ons in. Het eerste wat ik 's ochtends doe is de wekker uitslaan en de tv aan om te zien wie er zit: Mirella van Markus of die suffe Sven Kockelmans? Mensen kijken gemiddeld 2,5 uur tv per dag. Mogen dat er ook tien zijn? TV werkt louterend: natuurlijk erger ik me vreselijk aan bepaalde programma's of aan Pleurie Polak, maar dat is onderdeel van het kijkgenot. Tv roept vragen op (zie hier) en levert gesprekstof op. In het verhaal in VM zei een van de geïnterviewden: 'Je hoort nooit iemand zeggen: ik heb gisteren Paul de Leeuw, DWDD, zes keer het journaal en ook nog een slechte b-film gekeken.' Nee natuurlijk niet! Mensen die kunnen zappen kijken zes keer een klein stukje van dat journaal, liefst in de reclameblokken van die b-film (die uiteraard slecht is maar dat is juist de charme van zo'n film).
En wat is er grappiger dan zondagochtend langs een kerkdienst te zappen en je af te vragen: hoeveel Nederlanders denken nu: goh wat kan die mevrouw uit dat koor haar mond wijd open doen? Om vervolgens door te zappen naar Nickelodeon, waar de Spongebob top 100 net is begonnen? Uren kijkplezier! Ook zou ik series als The Wire, Mad Men, Lost, Sopranos en RuPauls Drag Race voor geen goud willen missen. Of serious stuff als Van Moskou tot Magadan en Het Uur Van De Wolf.
Gelukkig ben ik niet de enige tv-junk. Een vriendin van mij kijkt tv-series versneld, zodat ze per dag meer afleveringen kan zien. De verjaardag van mijn zusje stond vorig jaar volledig in het teken van de Snoop Dogg's Fatherhood-marathon op E!. This ain't the Huxtables, but we're living comfortable! Dat brengt me op het volgende: wanneer komt Being Bobby Brown nu eindelijk eens uit op DVD? Op de onderstaande foto's is te zien dat toenmalig echtgenote Whitney Houston haar verstopping bijna te boven is:
Gek eigenlijk, hoe je hersens allerlei herinneringen ergens in je hoofd verstoppen. Zo zag ik laatst op VH1 de Pointer Sisters voorbijkomen met Automatic. Ik had het nummer zeker 25 jaar niet gehoord, sterker nog: ik wist niet eens dat ik het kende. Toch kon ik het van begin tot eind meezingen. Niet woordelijk, maar wel de wijs.
Ik heb het wel vaker, dat zo'n totaal vergeten lied ineens weer tot me komt. Zo was ik als achtjarig kereltje in de ban van Codo, met Düse im Sauseschritt. Best raar, want ik moet de volgende tekst op z'n minst vreemd hebben gevonden:
"Seit 2000 Jahren lebt die Erde ohne Liebe Es regiert der Herr des Hasses
Häßlich, ich bin so häßlich So gräßlich häßlich: Ich bin der Haß! Hassen, ganz häßlich hassen Ich kann's nicht lassen: Ich bin der Haß!"
Nooit meer aan dat hele lied gedacht, tot ik er een jaar of zes geleden over droomde. Het kostte toen nog heel wat speurwerk om het terug te vinden. Nu is dat natuurlijk een stuk makkelijker met Shazam en YouTube:
Nog langer geleden was ik bij de onzinnigste verkiezing ever, namelijk die van 'De lingeriedraagster van het jaar'. Het was in het jaar dat Bridget Maasland haar eigen onderbroekenwinkel had geopend en daarom won ze de prijs. Tijdens de uitreiking speelde het lied Amoureux Solitaires van Lio. Wederom een totaal verdrongen doch prachtig nummer, gezongen door een beeldschoon zangeresje bovendien.
Tot slot een melodie waarmee ik meer dan twintig jaar in mijn hoofd heb rondgelopen. Het bleek een entry te zijn van Italië, uit de tijd dat het land nog meedeed aan het Eurovisie Songfestival. Ik heb het slechts een keer hoeven voorzingen aan een collega, maar sinds 2005 weet ik dat het ging om I Treni Di Tozeur van Alice & Battiato. Hieronder de video en niet de live-uitvoering:
Nog een leuk detail over het laatste lied: rond 2.44 is zeven seconden lang een operakoortje te horen. Voor het optreden op het festival werden hiervoor maar liefst drie zangeressen ingevlogen, die op die zeven seconden na heel sneu helemaal niets te doen hadden op het Eurovisiepodium....
Het begon vrij eenvoudig met een avondje netwerken op een borrel bij Pindakaas. Je kent het wel: 'Yadayadayada! Hihihi! Hahaha! Jahaaaa: Kwitterkwetterkwattersnatersnatersnater? Wieisu? Tim! Amaaaai! Amaaai! Allee zunne heeookier? Lachehahahahahaha! Twitterdetwit! Kwekkerdekwek! LALALALALALALALALALA Hahaha! LOL nogkeer! Ja he? Nee he? Ja He? WelNietWelNietWelNiet! Nee nou wordt ie mooi en ophoudenkappennou! HIHIHIHIHIHIHIHIHI? Hoeisdatnou? En je collega? Biertjewijntjecocktail? WATZEGJIJALLEMAAL IKNIETVERSTAAAAAAAAN! ARTIEKUULEEEERUN! Yadayadayada bardaar drankhier kommaardoor.'
Na afloop met tram 5 naar huis, want mijn fiets zei ineens krak. Daarna werd het ingewikkeld, want in het achterste compartiment domineerden drie erg vervelende, luidruchtige K-Marokkaantjes de rest van de passagiers. Halverwege de rit spookte het ene vooroordeel na het andere door m'n hoofd, maar toen gebeurde het: een ietwat provinciaal vrouwenduo enterde de tram. De een zeeg neer naast mij, de ander op het stoeltje dat door K-M nummer twee werd verwarmd tot het moment dat zijn waterflesje door de tram vloog en hij het moest terughalen. ' Guusellug', zei K-M een. 'Ja he', zei de provinciale vrouw. 'Het is altijd gezellig in de tram. Maar nu ga ik weer naar huis want ik vind het doodeng zo 's avonds, met al dat nare gespuis', onderwijl haar tas dubbelvouwend. 'Je wordt beroofd waar je bijzit. Maar zo zijn jullie niet he?' Alledrie gaven ze geen kick meer, de rest van de reis. Zo doe je dat dus.
Afgelopen zondag alles in stelling gebracht om het dakterras op te tuigen. Aan alles hadden we gedacht: tuinaarde, planten, plantenbakken, vuilniszakken om lelijk en overtollig groen van voorgaande jaren in af te voeren. Het ontbrak ons alleen aan een schep. Dan maar met de hand, en dat heb ik geweten. Wat bleek: in een van de grootste plantenbakken bleek een enorm mierennest te zitten.
Na wat handmatig graafwerk kronkelde er ineens iets vlezigs onder m'n duimnagel: een larf, of hoe heet zo'n ongeboren ding bij mieren. Na een grondige inspectie bleek de bak vergeven van deze vieze beesten. Ineens zaten ze overal: in m'n haar, in m'n kleren, misschien zelfs in m'n oren, echt niet normaal hoe snel die gore larven overal naar toe kronkelden. Intussen renden duizenden mieren in paniek alle kanten op.
Conclusie: ongeboren insecten zijn vies.
Ter illustratie een foto van de Dasychira pudibunda (die overigens niet op ons dakterras woont):
Gisteren een avondje voor de tv gehangen. Zoiets zou ontspannend moeten werken, maar ik ben totaal in de war. Vannacht nauwelijks geslapen omdat ik zit met een aantal heel erg belangrijke vragen.
1. Reclameblok. Moeilijk poepende vrouwen moeten worden bijgevoederd met Activia, waarna binnen twee weken de stoelgang soepel verloopt. Hebben alleen vrouwen hier last van? Waarom mogen mannen geen Activia?
2. Hetzelfde reclameblok. Waarom loopt Karin Bloemen al meer dan tien jaar rond met een zwabber op haar hoofd?
3. RTL BouleFart. Bridget meldt dat ze na veel gedoe de beelden van de begrafenis van de moeder van René Froger toch mogen uitzenden. Graag zelfs, aldus de Frogertjes, want verdriet is ook een deel van hun leven. En dat willen ze per se laten zien. Wat volgt zijn beelden van de plechtigheid, met beelden van de uitgelopen mascara van Natas, een snikkende René en Gordon die voor het oog van de camera een wegtrekker fingeert (of ben ik nu te cynisch...). Waarom in godsnaam moet dit op tv???
4. Anton Corbijn bij DWDD, over het nieuwe album van Depeche Mode. Op tafel een grote doos met daarin twee boeken vol bandfoto's van Corbijn, de cd, een remix-cd, nog een cd met demo's en een dvd met 2,5 uur making off-materiaal. Hoe kan het dat deze zeer luxe uitgevoerde boxset maar 79,95 euro kost?
5. Nova. Clairy Polak presenteert. Zoals ik gisteren had voorspeld, draagt ze een roze badpak onder een muf mannenjasje. Ik ben nog maar net begonnen met bloggen, maar leest Pleurie nu al mee? En volgt ze mijn kledingadviezen op? We hebben gisteren keihard zitten lachen. Totdat Martin Bril dus ineens dood was.
Geen idee hoe te beginnen over een memoriam over Martin Bril. Wat moet je nou opschrijven... Dagelijks volgde ik zijn columns in de Volkskrant - al moet ik eerlijk zeggen dat ik de laatste twee jaar regelmatig oversloeg als het ging over dorpjes en de gewone mensen daarin.
Martin Bril had kanker. Hij schreef de laatste tijd over zijn ziekteproces. Dat kwam af en toe erg dichtbij, omdat ik de laatste tien jaar zelf ook afscheid heb moeten nemen van een aantal mensen.
Wat me vooral verbaast is hoe snel het is gegaan. Net gepromoveerd naar de vp van de Volkskrant. Zelf had hij liever nog twee jaar gewacht. Ik mis nu al zijn huisje in Frankrijk, de verhalen rond zijn opgroeiende dochters, de binnenplaats van zijn huis in de Helmersbuurt... Bizar eigenlijk hoeveel je weet van iemand die je eigenlijk alleen maar uit de krant kent. En tegelijkertijd ook heel weinig, want dit had ik niet zien aankomen. Mijn hart gaat uit naar de familie van Martin Bril. We zullen hem missen!
In de Volkskrant vandaag een artikel over het gebrek aan vrouwelijke presentatoren op de Nederlandse tv. Bij de Publieke Omroep dan. Volgens de diversiteitsmanager van de NPS komt het door de machocultuur die heerst bij de netten. In zo'n mannenwereld schuiven ook vrouwen eerder een man naar voren, zo luidt de verklaring. Right.
Eerlijk gezegd kijk ik het journaal liever met Eva 'Boobies!' Jinek of Sacha de Boer dan met zo'n Gerard Arninkhof die lijdt aan tien spraakgebrekken tegelijk. Daarentegen zie ik veel liever Joost Karhof dan Pleurie Polak. Over haar kan ik uren tekeer gaan. Hoe gedegen haar journalistieke vragen ook zullen zijn, ik word standaard afgeleid door haar radiohoofd en haar presentatie-uniform: een mannenjasje met daaronder een (liefst roze) badpak. Let er maar eens op, vanavond.
Om terug te keren naar de vraag uit de kop: volgens mij zijn er zat vrouwen op tv. Nelleke van der Krogt handelt al honderd jaar in tweedehands antiek, Yvon Jaspers is alweer jaren hysterisch op zoek naar boerinnen, het gegeit van Anniko van Santen, het kordate gehink van Lucille Werner, Floortje 'ik hoef geen salaris' Dessing, Astrid Joosten... Eigenlijk zijn er te véél vrouwen op tv!
Ze begon zo leuk, Lady GaGa. Just Dance was een van de aardigste popdeuntjes van het afgelopen jaar, maar de rest van haar plaat biedt precies dezelfde lichtvoetige huppelliedjes. Best te doen allemaal, maar als je ziet hoe CaCa zich nu ontwikkelt: Boeh! De zangeres heeft zich in het hoofd gehaald dat wat ze doet 'pop art' is. In interviews roept ze steevast dat Andy Warhol en zijn gang haar grote inspiratiebron zijn. Waarschijnlijk ziet ze zichzelf als levend kunstwerk, maar ik vind dat ze er volstrekt belachelijk bijloopt. Totaal gefreakte make-up, een parasolletje, lieslaarzen met veters, een cameltoepakje: het kan niet op. En dit is dan nog een outfit waarmee ze in een restaurant gaat zitten.
Normaal zeg ik altijd dat je dit soort idioten moet aanmoedigen, want dan gaan ze nog gekker doen. Maar Lady CaCa ben ik nu al zat. Ging het bij Pop Art niet over fifteen minutes of fame? Wegwezen dan! Nu!
Het overhemd van Mika vind ik wél leuk. Overigens komt er dit jaar een nieuw album van hem uit - waarschijnlijk wederom met hysterische Muppetshow-muziek.
...en nog één, en nog één, en nog één... Op deze site een verzameling van mensen die het presteren op iedere foto dezelfde houding aan te nemen. Let op het Zoolander-hoofd van de onderste meneer. De leukste is een gouwe ouwe, van wie anders ook dan societyslet Paris Hilton.
Nieuws van Cebuco: websites van dagbladen zorgen voor een verdubbeling van het lezerspubliek. Gemiddeld zorgen de dagbladsites maandelijks voor een verdubbeling van het aantal unieke lezers, terwijl 17 procent van de dagbladlezers beide mediakanalen naast elkaar gebruikt. Dat blijkt uit de gekoppelde bereikcijfers van NOM (print) en Stir (online). Een succes, vinden ze bij Cebuco.
Yeah Yeah Yeahs - It's Blitz Opener Zero zet de toon voor het beste album van Karen O en haar YeahYeahYeah's tot nu toe. Dit soort albums zorgt ervoor dat ik NU naar New York wil. De YYY's waren altijd al leuk, maar nu ze de synthesizer hebben ontdekt en nog leukere muziek maken kunnen ze helemaal niet meer stuk. En Karen heeft cool haar.
Neil Young - After the Gold Rush Vorige week was ik bij Kreten en Gefluister, een nieuw toneelstuk van Toneelgroep Amsterdam dat werd opgevoerd in de nieuwe Rabozaal, helemaal bovenin de Stadsschouwburg. De zaal was prachtig, het stuk indrukwekkend en langdradig tegelijk. In een geweldige sterfscène kwam een oude track van Neil Young voorbij. De dag erna kwam ik Neil opnieuw tegen in Pitchforks Top 100 Albums of the 1970s. Meteen maar even gedownload.
Super Furry Animals - Dark Days/Light Years Vaag zijn ze altijd geweest, dit bandje van Gruff Rhys. Vorig jaar bracht de zanger ineens een conceptplaat uit over de autoindustrie onder de naam Neon Neon: blikkerige eighties electropop was het, die in niets deed denken aan de lang uitgesponnen tracks van de SFA. Ook leuk was z'n duet Candylion, afkomstig van een soloalbum uit 2007. Dark Days/Light Years is de meest samenhangende plaat die de Animals tot nu toe hebben uitgebracht. Favoriet is Cardiff in the Sun, dat bijna tien minuten duurt.
Fischerspooner - Entertainment Ooit waren ze de grootheden van de electroclash, maar het duo bleef een beetje hangen in de poprockclichés die in dat genre snel gingen vervelen. Daarnaast kwam Fischerspooner nogal arty farty voor de dag, met veel overdreven geposeer en quasi-kunstzinnige outfits. Nu is er de derde plaat, die na enkele keren draaien best een aantal leuke tracks bevat. Niet heel bijzonder of origineel, maar lekkere dance voor op de achtergrond. Hoogdravend wordt het gelukkig nergens.
Tiga - Shoes Gewoon, een lekker nummer met een infantiele tekst:
Ideale vakantiebestemming of totaal gestoord? Gespot in Mexico is deze bizarre attractie voor toeristen: een bos vol extreem toegetakelde poppen. Het levert enkele fraaie plaatjes op: Meer op Trendhunter.com.
Veel heb ik niet met reality-achtige kwisjes, maar Beauty & the Nerd is een vermakelijke uitzondering. Zet wat blondjes en ander dom spul samen met een aantal pukkelkoppen op een eiland en het levert gegarandeerd leuke tv op.
Bij de nerds is Bart favoriet. Hij is de oudste van het stel en heeft het uiterlijk van een suikerzoet knuffelbeertje. Het liefst plant ik hem in een hoek van de bank om er af en toe een handvol koekjes naar toe te gooien. Maar vergis je niet in dit beertje Paddington - zijn hobby is het draaien van games-muziek uit de vroege jaren negentig, waarop hij volledig losgaat met moves die je niet voor mogelijk houdt.
Overigens hebben meer nerds iets met games en computers. De lelijkste (die met bril) vergeleek de vrouwen zelfs met zijn pc: heel mooi, maar als ze iets niet goed doen, kun je er moeilijk kwaad op worden. Dat helpt niets, en slaan al evenmin. Want daarvan gaan ze stuk.
Ein-de-lijk is Grey Gardens uit! De filmversie met Jessica Lange en Drew Barrymore als Big Edie en Little Edie is zondag te zien geweest op de Amerikaanse zender HBO. Goed ontvangen bovendien. Voor wie het verhaal niet kent: in 1975 gingen twee documentairemakers langs bij de dames, met als doel een portret te maken van de mensen rond de Kennedy's. Moeder en dochter Beale waren familie van Jackie Kennedy, woonden in een zwaar vervallen villa en vochten elkaar al vittend de tent uit. Bovendien bleek dochter Edie een excentriek zangtalent met een voorkeur voor hysterische uitdossingen. Al met al een onderwerp op zich.
De documentaire werd cult, kreeg een grote gay following en een vervolg op Broadway: in 2007 heb ik de musical daar gezien (ik en musicals is normaal gesproken geen goede combi, maar voor dit geval maak ik graag een uitzondering - wat een hit!). Nu is het levensverhaal van moeder en dochter Beale verfilmd. Vooral Drew Barrymore krijgt complimenten over haar vertolking van de slimme, doch knettergekke Little Edie. Ben benieuwd. Bittorrent draait sinds gisteravond overuren en met een beetje geluk kijk ik Grey Gardens vanavond vanaf m'n harddisk.
Die arme Susan Boyle... Wereldwijd geroemd om haar fantastische stem, maar op haar 47e nog altijd maagd. Een Amerikaanse pornoproducent wil Susan graag helpen en biedt de instant superster een miljoen dollar voor haar ontmaagding. Voor de camera uiteraard.
Gelezen op www.susanboylexxx.com: "Assuming Ms. Boyle accepts the offer, the plan is to fly her out to Los Angeles - on Virgin Airlines of course - and introduce her to possible co-stars. "We want real sexual chemistry," Kulkis explained. "Since we have no way of knowing what Susan's ‘type' is, we'll introduce her to a variety of gentlemen of different races, ages and um, ‘endowments.' Personally, I think she and Ron Jeremy would be a perfect match."
Ziek. Schaamteloos. Vies. Maar ik ben wél nieuwsgierig.
Bekijk het Groot Lexicon der - bijna - Vergeten Bekende Nederlanders. Iedere dag een nieuwe aha-erlebnis. Met BN'ers waarvan je niet meer wist dat je ze nog kende.
Op de site van Paradiso noemen ze zangeres eufemistisch een 'excentrieke blikvanger'. Tja. Fotogoogle maar eens op haar naam. Hun eerste single Standing in the way of control staat nog altijd in mijn favorites. Heb zin om helemaal los te gaan, nieuwsgierig ook naar de nieuwe plaat.
Met Lauryn Hill kan het alle kanten op in juni. Teert ze op oude roem - haar enige echt goeie plaat uit 1998 - of staat er straks een knettergestoord wijf op het podium? Bij vorige optredens channelde ze Oprah-on-acid, compleet met bijbehorend gepreek. Maar wie weet komt ze keihard terug met een geweldig concert...
Over geniale gekte gesproken: funkheld Clinton kan er ook wat van. Al vanaf de jaren zestig toetert hij erop los. Ik ken 'm pas sinds de video van Groove is in the Heart van Deee-Lite en vind lang niet alles goed - oeverloze jamsessies zijn niet aan mij besteed. Live is George vooral cool. Zou hij z'n olifantenslurfje bij zich hebben?
Onderweg naar het lommerrijke Amstelveen las ik dat Rita Verdonk pedo's wil castreren. Mannetje Eurlings wil benzinestations verplichten een zuil bij de weg te zetten met daarop de prijzen (die vanaf de snelweg overigens nauwelijks te lezen zijn). Verder komen er borden waarop de cruisegebieden voor homo's worden aangegeven. Heel Amsterdam is volgezet met lichtkranten waarop is aangegeven hoe het publiek donderdag door de stad moet lopen. En zo kan ik nog wel even doorgaan over het overdreven geregel (of de vraag daar om) hier in Nederland.
Is het slim om nu een reis te boeken naar Mexico of Florida? Of naar welk land dan ook? Moeten we ons zorgen maken over een wereldwijde pandemie? In elk geval drukt de zwijnenziekte (die overigens een mutant is van het vogelgriepvirus) nog eens extra op de kredietcrisis. Het AD schrijft olijk: 'Varkensgriep besmet ook Aziatische beurzen'. 
Vrijdag, 18.30 uur. Even een snelle hap op de Nieuwmarkt. Naast ons namen twee vrouwen plaats, die intiem doch luidkeels een gesprek aan het voeren waren over hun seksleven. Omdat we zelf ook net in een gesprek waren verwikkeld (een serieus gesprek ook nog), heb ik niet alles kunnen registreren, maar het kwam er op neer dat de ene vrouw al heel lang geen seks meer had gehad. Dat kwam omdat het uit was met haar ex, maar ze kon zich nog niet openstellen voor een nieuwe man. 
2. Hetzelfde reclameblok. Waarom loopt Karin Bloemen al meer dan tien jaar rond met een zwabber op haar hoofd?
Eerlijk gezegd kijk ik het journaal liever met Eva 'Boobies!' Jinek of Sacha de Boer dan met zo'n Gerard Arninkhof die lijdt aan tien spraakgebrekken tegelijk. Daarentegen zie ik veel liever Joost Karhof dan Pleurie Polak. Over haar kan ik uren tekeer gaan. Hoe gedegen haar journalistieke vragen ook zullen zijn, ik word standaard afgeleid door haar radiohoofd en haar presentatie-uniform: een mannenjasje met daaronder een (liefst roze) badpak. Let er maar eens op, vanavond. 
Super Furry Animals - Dark Days/Light Years 
