Muziek - roundup

Hoewel het een rustige zomer is wat betreft nieuwe muziek, toch een paar hele leuke nieuwe tracks en albums. En een paar stomme. Aan Mika wil ik verder geen woorden vuilmaken, daarom graag jullie aandacht voor het volgende.

Alphabeat
Allereerst Alphabeat. Vorig jaar scoorden ze hits met het aanstekelijke Fascination en het even lichtvoetige Boyfriend, waarop ze prompt werden gedumpt door hun platenlabel. Maar de positivo's krijgen een nieuwe kans. Hun nieuwe single The Spell lijkt uit de nineties te stammen en het is weer lekker meehuppelen met Stine en Anders. Jammer alleen dat hun Myspace-pagina een bende is.


Frankmusik
Hoewel Alphabeat oorspronkelijk klinkt, zijn ze niet bijster origineel. Bij hun stoort me dat niet, bij Frankmusik wel. Na heel wat via Myspace en andere kanalen uitgebracht materiaal heeft hij nu zijn eerste album uitgebracht, Complete Me. Launch is lyrisch over Franks muziek, ik niet. Amateuristisch in elkaar geflanste zolderkamerelektro, een zeurstem die hier en daar vreselijk door de computer is gehaald - Frankmusik lijdt aan het zelfde euvel als La Roux, Tiga en al die andere 'artiesten' die leuk met software kunnen fröbelen maar eigenlijk geen noot kunnen zingen. La Roux blinkt dan weer uit in een goede productie, Tiga brengt zijn muziek met humor, maar Frankmusik ontbeert beide. En dan blijft er weinig over. Slappe hap dus.

Cornershop
Meer dan tien jaar geleden was A Brimful of Asha dagelijks op MTV (voor de jongere lezers: MTV was eens, ooit, vroeger, een muziekzender die video's uitzond). Cornershop bracht een fraaie crossover van soul, rock, dance en oosterse sitartoestanden, van een actuele remix voorzien door Fatboy Slim. Daarna kwam er wat minder materiaal voorbij, maar met Judy Sucks A Lemon For Breakfast leveren de Londenaars weer een lekker album af. Beatles, T-Rex, gospel en opnieuw sitar en soul zijn samengeperst tot een lekkere groove.

De rest
Verder ben ik benieuwd naar de nieuwe Calvin Harris - die na het vreselijk vervelende Acceptable in the Eighties heel wat heeft goed te maken. Ook Robbie Williams keert terug in de spotlights, met een album genaamd 'Reality killed the Video Star'. Leuk gevonden, maar zoooooooooo 2003. Geproduceerd door Trevor Horn (Grace Jones, Frankie Goes to Hollywood, etc). Dat dan weer wel. V.V. Brown doet het ook aardig. Fifi's album Travelling Like The Light bevat een soort retro-soul die niet meteen klinkt als al die andere, met enorme marketingbudgetten in de markt gezette zangeresjes als Duffy en Gabriella Cilmi. Tot slot wil ik de comebacksingle van Shakira nog even noemen, een discodeuntje genaamd She-Wolf. Met een video waarin Shak wederom laat zien dat zij ieder lichaamsdeel afzonderlijk van elkaar kan bewegen. Nog een paar van dit soort liedjes en ze zegt 'Krak!'.