maandag 17 augustus 2009

Het Margriet Museum en het 'Koninklijk' paleis

Terwijl heel Nederland op apegapen aan zee of elders in de zon lag, hadden wij besloten om naar Brussel te gaan. Het was er warm, maar prima uit te houden. Gisteren op advies van de Pools/Nederlands/Franse hotelreceptioniste naar het fonkelnagelnieuwe Magritte Museum geweest (dat zij continu Margriet Museum bleef noemen).

We kregen kaarten voor 16.00 uur, dus om de tijd stuk te slaan brachten we eerst een bezoek aan het Koninklijk Paleis. Trap op, tien zalen door met in iedere ruimte een tafel met daaromheen heel veel ongemakkelijke stoelen die in dezelfde kleur waren bekleed met versleten fluweel. Halverwege diende zich de Balzaal aan, die nog enigzins imponeerde. De ongeveer vijftig enorme kroonluchters zouden per stuk een gemiddeld gezin kunnen verpletteren. Maar verder nog meer lege zalen vol aftands meubilair, kortom: niet heel erg de moeite waard en zeker niet koninklijk.



Na de fondue parmesan en croque monsieur alsnog naar Magritte gegaan, waar we in een uur tijd drie verdiepingen moesten 'doen'. Dat lukte net niet, want er was erg veel te zien. Wanden vol mooie filosofische uitspraken van de schilder over Kunst, zoals

'Opstandigheid is een reflex van het leven in de mens'
en
'Vrijheid is dat je kunt zijn in plaats van te moeten zijn'

Lijsten vol priegelige foto's en met hanenpoten geschreven briefwisselingen. Maar ook heel veel prachtige schilderijen die chronologisch een helder beeld schetsen van het oeuvre van de schilder. Nooit geweten dat Magritte tijdens WOII door een impressionistische periode ging, vooral omdat de beelden van de werkelijkheid te stuitend waren om te schilderen.

Grappig om te zien hoe verschillend mensen een museum doorkruisen. Terwijl twee studentes met de neus bovenop een schilderij een penseelstreek bestuderen, banjert er een bejaarde voorbij die op luide toon vraagt 'Where can I find the man with the hat and that mirror?'. Overigens hebben we dát schilderij nooit gezien. Het was 17.00 uur en de suppoost was onvermurwbaar. Gelukkig hing er in de museumshop een poster.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten