We trappen af met Badesalz, een band die in 1991 een hilarische Tiroler dijenkletsversie heeft opgenomen van U2's 'I Still Haven't Found What I'm Looking For', compleet met Oostenrijks accent. Oenly to beee wies joeee... KLIK! Dan is er Mrs. Miller. In de jaren zestig brak ze door met haar prachtige sopraanstem. Haar versie van 'Downtown' werd zowaar een hit en kwam tot nummer 82 in de Billboardlijst. Mrs. Miller nam zichzelf aanvankelijk bloedserieus, maar toen bleek dat het publiek haar uitlachte deed ze daar zelf vrolijk aan mee. Let ook op het prachtige neusfluit-intermezzo aan het einde van het nummer.
Wie na dit hoogtepunt nog geen genoeg kan krijgen van Mrs. Elva Miller, doet er goed aan ook de volgende oorstrelende toppertjes te beluisteren:
Let's Hang on
A Hard Day's Night
Monday Monday
Snel door naar Gloria Balsam, met het verdrietige lied 'Fluffy'. Fluffy is een hondje dat is kwijtgeraakt en waar Gloria ook zocht: haar beestje kwam nooit meer terug. Fluffy is zo hartverscheurend zielig, daar kan geen Michael Jackson-begrafenis tegenop. Hier de live-versie uit 1984, maar eigenlijk vind ik de studioversie beter. Echt, het is nóg mooier dan Celine Dion!
Na al dat dierenleed sluiten we af met een ode aan de wereldvrede. Joan Collins geeft op geheel eigen wijze uiting aan haar wens dat er nooit meer oorlog zal zijn op aarde, in een gesproken versie van John Lennons 'Imagine'. Ik heb nog nooit zoiets moois gehoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten