Afgelopen weekend was ik in het DDR Museum in Berlijn. Een krap bemeten minimuseum tegenover de beroemde Dom, dat in een notedop de DDR-geschiedenis weergeeft. Hoewel er heel veel níet te zien is - er is nauwelijks aandacht voor spionage, afluisterpraktijken, vluchtpogingen naar het westen en politiek - krijg je toch een aardig beeld van hoe de Ossies leefden.
Veel Oost-Duitsers denken met weemoed terug aan de tijd dat alles nog gewoon voor ze geregeld werd, een trend die ze liefkozend Ostalgie noemen. Het museum speelt daar aardig op in, bijvoorbeeld met een ontmantelde Trabant die al kuchend in beweging komt. Het communisme en de dwang van het collectief werden er destijds al vroeg ingeramd - zo kregen peuters gezamenlijk zindelijkheidstraining op de crèche.
Wat me opviel was dat de oude DDR behoorlijk progressief was. Meisjes kregen vanaf hun zestiende gratis de pil en ging het alsnog mis, dan ook gratis een abortus. Simpel, praktisch en controleerbaar, dat waren de kernwoorden van deze opgelegde cultuur. Dat gold in zekere mate ook voor het design: deels kopieerden Oost-Duitsers de spullen uit het westen, maar ontwerpers ontwikkelden naarmate de koude oorlog vorderde hun eigen stijl. Ook hier was simpel en praktisch ontwerp het devies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten