maandag 6 juli 2009

Als kind had ik een vriend waarmee ik álles deed

Je moet bij de TROS zijn. Vooral wanneer het gaat om het Nederlandstalige levenslied. Maar nu lijkt de grootste familieomroep van Nederland een brug te willen slaan naar jongeren, zo zag ik gisteravond op tv. Het was een rare gewaarwording. Oudgedienden als Albert West en een zweterige Henk Westbroek gingen onder begeleiding van de hupsige Edsilia Rombley de competitie aan met Danny de Munk, Nick en Simon, een geblondeerde Gordon en Chieltje Ottink (ja, daar is ie weer!).

Wat een vreemd programma, dat De Beste Zanger Van Nederland. Helemaal omdat ze er met z'n allen voor naar Ibiza zijn gevlogen. Terwijl Henk en Edsilia samen allerlei onderonsjes beleven op een bank, doet Gordon zijn gebruikelijke rans-act door a) steeds aan Chieltje Ottink te zitten met z'n vieze vingers en b) daar allerlei smerige opmerkingen over te maken. Hij vond zichzelf hilááááárisch grappig toen Nick van Simon de Goede Doel-klassieker Vriendschap inzette. 'Als kind had ik een vriend waarmee ik alles deed.' 'WÁT, ALLES!?', gierde Gordon uit, waarop die arme Nick het zingen volledig verging. Niet gek dus, dat hij laatste werd.

Waar draait het om in dit programma (behalve uiteraard en ongewild om Goor, dan): de zangers moeten liedjes zingen uit elkaars repertoire en daar mag een deskundige vervolgens wat over zeggen. De bezwete Henk was die deskundige. Hij riep bij iedereen dat het goed was en bij de beoordeling: 'ik doe ook maar wat', dus echt waarde toevoegen aan het programma deed hij niet. Net als Edsilia overigens, die ik heel erg grappig vind maar niet als presentatrice. Een programma aan elkaar praten kan ze namelijk niet. Wat ze wél kan, en dat is knap, is door zichzelf heenpraten. Let maar eens op.

Volgens mijn mede-bankzitter zong iedereen 'vlak' behalve Chieltje Ottink. (Zou het waar zijn dat hij het bastaardkind is van Hans Klok? Of hebben ze alleen dezelfde kapper?) Het was dat Gordon er nog altijd dwars doorheen zat te zwatelen, anders hadden we beiden snikkend van ontroering voor de tv gezeten. Nu niet, en dat is een vreselijk gemiste kans.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten