Gedumpt

Je kent ze wel: het type overgeschoten snol. Bruingebeitst hoofd, hoogblond haar met dooie punten, veel lipstick, heel veel parfum en nog meer herrie om d'r heen. Op zich best aardig, zo'n mens, voor zolang je in haar ogen niks verkeerd doet.

Vanmorgen zat er weer eentje bij me in tram 10, helemaal voorin zodat ze lekker over van alles kon klagen tegen de bestuurder. 'Negentien jaar. En het is haar tweede alweer, ken je nagaan. Maar het is haar leven hè? Je ken er niks an doen.' Ging vast over haar eigen dochter, gekregen toen ze zelf 18 of 19 was.

Ze keek net schalks om zich heen of de rest van de passagiers wel goed meeluisterde toen haar telefoon ging: Ta-taa-ta-ta-ta-taa-ta-tu Get Ready For The Launch. Nu het gekke: ze nam niet op. 'Dat is die kerel van me, ken je die?' De bestuurder schudde zijn hoofd. 'Ik was een half jaar vrijgezel maar dat vond ik ook niks. Nu heb ik gezeik en wil ik van hem af. Maar wat moet ik dan?' Intussen tetterde DJ Jean maar door.

Twee minuten later. Opnieuw The Launch. Nu nam ze toch maar op. 'Nee, moet je naar me luisteren, ik heb dit al 85.000 keer tegen je gezegd maar je verandert toch niet. En dan gaat bij mij de knop om, hoor, ja echt, dat weet je. Snap je wat ik bedoel? En ik ga niet weer een jaar van m'n leven zitten vergallen met wachten en ruziemaken, ik heb helemaal geen zin in dit gezeik.' De chauffeur maakte nu met z'n vrije hand bla-bla-bla-gebaren naar de vrouw. Ze deed hetzelfde gebaar terug en keek opnieuw veelbetekenend om zich heen. Meneer ging en publique gedumpt worden, middenin een volle tram. Dan maar liever vrijgezel.