Too good to be forgotten (I)

Lieve here god, bedankt voor het scheppen van de iPod. Want naast verschillende vormen van liefde en voedsel heeft een mens eigenlijk niets anders nodig. Ja, muziek natuurlijk, maar als een iPod eenmaal is gevuld kom je de prachtigste dingen tegen: muziek met een herinnering of juist nieuwe ontdekkingen. Het eerste deel van een serie: too good to be forgotten.

Mike Francis - Survivor
Geen idee of dit ooit iets heeft gedaan, maar in 1983 was dit vaak op de radio. Typische eighties fluff die anno nu nog even lekker klinkt als toen. Francesco Puccioni zoals ie eigenlijk heet, zingt omfloerst over een italoballadbeat met een vette synthesizerpiano halverwege.


Lenny Kravitz - What Goed Around Comes Around
In deze slepende shuffle doet Lenny z'n beste Curtis Mayfield-imitatie. Met een geïmproviseerde sax-solo waar je kippenvel van krijgt. (Insluiten mag niet van YouTube, luister hier).

De La Soul - A Rollerskating Jam Named 'Saturdays'
Geweldige groove, die uitmondt in een jamsessie zoals je ze maar weinig hoort tegenwoordig. Van het tweede album, genaamd De La Soul is Dead. Inderdaad, daarna hebben we weinig van ze vernomen, wat erg jammer is.


Patti LaBelle - Yo Mister
Met LaBelle maakte ze in de seventies furore als funkdiva. Haar latere solowerk bleek in de jaren tachtig minder populair, maar er zitten toppers tussen: luister bijvoorbeeld naar Love You, Need You, Want You, of het duet met Michael McDonald, On My Own. Maar ik ga voor het gortdroog door Prince geproduceerde Yo Mister.


Radio Earth - Distant Land
Eens, lang geleden, heette 3FM nog Radio 3 (daarvoor Hilversum 3). Elke omroep had z'n eigen uitzenddag. De VARA had de dinsdag, met als hoogtepunt de Verrukkelijke 15. Luisteraars konden een briefkaart insturen met daarop hun favoriete hit van dat moment. Het leverde een lijstje op dat naast grote hits veel alternatiefs te bieden had. Deze track schopte het in 1987 alleen in deze lijst vrij ver, daarbuiten bleven ze vrijwel ongedraaid.


Amazulu - Excitable
Aan een track van deze reggaebabes is de titel van dit blogje ontleend. TGTBF was een kleine hit in Nederland voor deze eendagsvliegen. Excitable is minstens net zo zonnig en deed het altijd goed onder items in reisprogramma's over het Carribisch gebied.


Boy George - The Crying Game
Na de Culture Club en kilo's heroïne kwam het eigenlijk nooit meer goed met Boy George. Hij scoorde een paar solohits, waarvan dit er eentje was. Probeer een beetje door die malle pruik heen te kijken, want het is echt een prachtige versie van dit nummer, dat oorspronkelijk werd gezongen door Dave Berry. Maar deze Pet Shop Boys-productie maakt er een glamorous geheel van, wat eigenlijk gek is want het komt uit een zware film over de IRA.


Urban Dance Squad - Deeper Shade of Soul
Eind jaren tachtig, begin jaren negentig scoorde dit Nederlandse collectief wereldwijd met een hybride van funk, rap en rock. Een comeback zat er een paar jaar geleden slechts in voor één optreden, maar wat jammer dat ze geen muziek meer maken!


Stephen Simmons - Tears Never Dry
Meestal ben ik niet zo van de glibberige ballads, maar met een melodie als die van Tears Never Dry ga ik meteen overstag.


Garbage - Androgyny
Shirley Manson was de voorvrouw van dit rockdingetje uit de jaren negentig. Ze maakten wat bozige muziek als Only Happy When it Rains en Stupid Girl, maar leuk werd het pas toen ze de elektronica ontdekten. Voor velen was Garbage toen al over het hoogtepunt heen, maar ik vind Androgyny nog steeds een van hun beste singles.