zaterdag 10 april 2010

Op auto-avontuur op Urk

Er moet een nieuwe auto komen. Deze keer wordt het waarschijnlijk een oude. Een hele oude. Na enig speurwerk kwamen we uit bij een hobbyist die in z'n vrije tijd prehistorische Mercedessen verzamelt en opknapt.

Terwijl we het weekend normaalgesproken in slow motion beginnen, scheurden we nu al voor tienen door de polder. De Mercedesman woonde namelijk in Urk, of erop, zoals je eigenlijk moet zeggen. Nu schijnen de mensen op Urk nogal christelijk te zijn en degene die ons de Mercedesman had getipt had ons vooraf gewaarschuwd niet al te veel te vloeken. Nu doen we dat toch al niet, maar ik was voorbereid op een stap terug in de tijd - niet alleen dus vanwege die Mercedes-klassiekers.

Even tussendoor: mensen die klagen dat het Groene Hart dichtslibt met bebouwing moeten naar de Flevopolder verhuizen. Er staan precies dezelfde vinex-huizen, maar dan met heel veel groen eromheen. Ideaal voor mensen die zelf een groen hart hebben. Maar dat terzijde. We kwamen aan op het bedrijventerrein naast Urk, alwaar de Mercedesman zijn garage had.

Het eerste beeld wekte meteen een Ot-en-Sienachtig vertrouwen. Een meisje in een poppig jurkje stond een enorme Scania met daarop 'Fresh Fish' af te boenen met een ouderwetse emmer sop. Eromheen dartelden twee jongetjes van een jaar of zeven, acht, beiden gekleed in een blauwe overall en klossend op gele klompen. Hadden ze vijftig kilometer noordelijker gewoond, dan waren ze ongetwijfeld Hielke en Sietse genoemd, maar hier op Urk was het gewoon Aart en Henk, waarschijnlijk omdat hun grootvaders (en die van hun) ook zo heetten.

Die klompen bleken trouwens een familiedingetje, want ook de Mercedesman liep erop. We bewonderden enkele stationwagons uit het begin van de jaren tachtig en bleven hangen aan een model dat z'n leven had gesleten in het warmere deel van de Verenigde Staten. Superzwaar, hier en daar wat gehavend, maar hij draaide nog als een zonnetje. Terwijl de Mercedesman het voertuig (een diesel turbo uit 1981) al bellend op de brug takelde, gaven de jongetjes commentaar: 'Kijk, vader, naar die band!' Huh? Kindertjes die hun pappa anno 2010 vader noemen?

De Mercedesman reed zelf uiteraard ook in een Mercedes uit de oude doos, en zoals dat gaat met klassiekers hangt er altijd wel een anekdote aan vast. Meestal zijn hier teloorgegane leden van het Koninklijk Huis bij betrokken en inderdaad: deze slee was ooit eigendom geweest van onze eigen schavuit van Oranje, prins Bernhard. Jammer genoeg was de Amerikaanse stationwagon lang zo mooi niet als Gerts eigen exemplaar (of eigenlijk die van Bernhard dus).

Op de terugweg via Lelykstad (tikfout, maar hij blijft) zijn we toch maar even bij een 'gewone' occasion-outlet langs gereden. Het vergt dus nog enig nadenkwerk voor we beslissen of het antieke blik er daadwerkelijk komt.