Zojuist een typisch Gooische Vrouwen-moment meegemaakt in een jarendertigwijk in Amstelveen. Langs de weg stond de auto van Hondenbusje.nl, een uitlaatservice zoals ik ze hier wel meer tegenkom (een uitlaatdame met een bodywarmer bijvoorbeeld, lijkt haar honden op kleur te sorteren: ze paradeerde net weer voorbij met twee dalmatiërs, een Drentse patrijs en andere in grijstinten uitgevoerde soortgenoten). Naast het busje stond een vrouw in een duster, met op haar arm een chihuahua-achtig dingetje. Toen ze het beest wilde overhandigen aan de dame van Hondenbusje, denderde er vanuit het niets een enorme golden retriever voorbij die hop! jump! het hondenbusje in sprong. Op de achtergrond hoorde ik nog net geen Willemijn: 'Eeevert! Eeevert! Kom terug met die hond!'
Amstelveen is soms precies het Gooi, maar dan zonder de poeha van Hilversumse types als Caroline Tensen of Linda de Mol. Het is een enclave van keurigheid. Fraai gerestaureerde wijken vol peperdure, vooroorlogse doorzonwoningen met keurig aangeharkte tuinen. Hoge bomen langs lange straten met namen als Catharina van Clevepark, Gijsbrecht van Amstellaan en Laan Rozenburg. Sloten en vaarten waar eenden vrolijk in rondplonzen, met om de 45 meter een reiger die op één been een vis staat te vangen.
En dan de mensen. Ook die zijn allemaal keu-rig. Bij de warme bakker zegt de bakkersdame met een keurig knikje: 'Vriendelijk bedankt, meneer. Tot ziens.' Dat kun je in Amsterdam wel vergeten, daar is het 'Masssoooolll' (Jordaan) of 'Doe-doei' (PC Hooft), 'Bye' of gewoon helemaal niks (Kalverstraat). Ondanks alle keurigheid gaan dames van bepaalde leeftijd er hier wél vanuit dat ze zonder pardon voor kunnen dringen bij de Keurslager, dat doen ze nu eenmaal zo. En op de fiets (vaak een roodgroenwitte die een hele wijk hier vorig jaar heeft gewonnen met de Postcodeloterij) heeft alles hier keu-rig voorrang - alleen de mensen van buiten Amstelveen houden hier geen rekening mee.
Is er dan helemaal niets vervelend in Amstelveen? Genoeg! Dat keurige is natuurlijk ook maar een laagje decorum. In het dorpsdeel waar ik werk is wat crimineel volk omgelegd. En achter ons bedrijfspand staat een rijtje sociale woningbouw van waaruit één idioot het hele plein terroriseert. De stoep voor zijn huis is het afgelopen jaar veranderd in een uitdragerij met een doorgezakte bank, een afgefikte barbecue en veel meer zooi. Maar ook daar gaan ze keu-rig mee om in Amstelveen: gewoon door er met een vriendelijk knikje in een grote boog omheen te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten