dinsdag 13 oktober 2009

Een witte lipleeslegging in de Jordaan


Amsterdam, hartje Jordaan. We hadden bedacht dat het leuk was om tapas te gaan eten bij A La Plancha, om de hoek bij de Elandsgracht. Hoewel er een of ander muziekfestival gaande was op het plein met de lelijke beelden van Johnny Jordaan en Tante Leen, was er precies voor het podium nog een parkeerplek. Op dat podium stond een Wolter Kroes-impersonator Wolter Kroes-nummers te playbacken. Ernaast een piszuil die werd bemand door vier lallende figuren, erachter vier hoogblonde dames die fungeerden als bierdragers voor de heren.

Maar goed. Om de hoek was alles stil. Het stuk chagrijn achter de bar bij A La Plancha legde - zij het ietwat geïrriteerd - rustig uit welke tapas er uit het keukentje tevoorschijn kwamen. We kozen gehaktballen, dorade, aubergineprut en visdingen in olie en namen plaats. Het was passen en meten, maar het lukte de vlezige ober alle gerechten in één geheel op ons minuscule tafeltje te vouwen. Eet smakelijk, en of we nog wat wilden drinken.

Toen ging het mis. Aan het tafeltje naast ons ploften vier door het Jordaanfestival-bier gemarineerde types neer: twee Amsterdammers en hun gasten, die een ontraceerbaar soort Engels spraken. De Amsterdamse zag eruit als een ranzige versie van Patty Brard (ja, dat kan). Ze had zwartgeverfd haar, een pijplijntje om haar mond, droeg een glittertop en een witte lipleeslegging. Haar man had z'n vadsige bovenlijf in een veel te strak Heinekenshirt gepropt. De gasten droegen een nondescripte toeristen-outfit: hij een afritsbroek met polo en bergschoenen, zij een roze trainingspak met uggs.

Al snel was het lachen geblazen. De ordi-Patty vond het namelijk nodig om haar bedverhalen met haar buitenlandse gasten te delen. 'You know he has a very bik kok, hè! I always tell him he is my personal dildo', waarop een gierende lach volgde waar Ron Brandsteder het patent op lijkt te hebben. 'No I'm joking! He has a very small kok! But I always tell him: it's not about the size of the ocean, it's about the motion!' En weer een lachstuip.

Toen haar kerel opstond op wees ze behulpzaam naar zijn kruis: 'Look! Nothing there to see, hè!' Beschaamd je hoofd afwenden had geen enkele zin. Gelukkig hing zijn buik ervoor...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten