De hypocrisie van Dirk Scheringa en zijn personeel

Met stijgende verbazing kijk ik naar de soap, of het drama, dat DSB heet. De gretigheid waarmee Dirk Scheringa zich aan de aanwezige camera's vergrijpt duidt niet alleen op een enorme mediageilheid en ijdeltuiterij, hij weet het journaille namelijk enorm goed te bespelen. Het resultaat: de argeloze kijker krijgt bijna medelijden met de zelfbenoemde selfmade man / mensenvriend / prooi van De Nederlandse Bank 'die mij en DSB kapot wil maken' / weldoener voor de mensheid.

Heel hypocriet eist Scheringa een slachtofferrol op, die hem lijkt te passen als een handschoen. De media zetten hem neer als een sympathieke rots in de branding, die er - huilerdehuil - alles aan heeft gedaan om Zijn Bank en Zijn Personeel te redden. Zelfs zondagochtendvroeg spartelde hij nog met een 'plan b' waarbij hij uitriep: 'de staat wil mij geen honderd miljoen geven, dus zadelen ze de belastingbetaler met een schuld op van anderhalf miljard.' Lulkoek, en zo lust ik er nog wel een paar.

Feit is dat er niets meer te redden viel aan DSB, dankzij het wanbeleid van Scheringa en co. dat al maanden voortwoekerde. Die gevraagde honderd miljoen had DSB nooit kunnen redden - en bovendien hadden de meeste klanten, waaronder velen op de rand van de afgrond, alsnog hun spaarrekening geplunderd.

Hoe bestaat het dat er nog steeds mensen zijn die sympathie voelen voor Scheringa? En waarom krijgen zijn werknemers alle ruimte om publiekelijk uit te huilen? Aan de schandpaal moeten ze, voor het jarenlang uitbuiten, voorliegen en erin luizen van argeloze mensen. DSB heeft jarenlang allerlei malafide rotzooi verkocht en moet nu eindelijk open kaart spelen. Het idee alleen al dat Scheringa het geld uit zijn bank gebruikte voor persoonlijke speeltjes als een museum en een voetbalclub - waardoor een paar Noord-Hollandse gehuchten nu zitten opgescheept met megalomane bouwprojecten - is te idioot voor woorden. Ik heb alleen medelijden met het museumpersoneel, dat hun duurbetaalde werk letterlijk voor hun ogen ontmanteld zag worden.

En ja, natuurlijk kun je zeggen dat die domme leners er zélf zijn ingetrapt. Maar vind je het gek, met allerlei-koopsompolisconstructies en boekwerken met van a tot z kleine lettertjes. Maar een bank met een beetje ethiek zou zijn klanten geen rad voor ogen moeten draaien, maar juist transparantie moeten bieden. Dat die huichelachtige Dirk nu loopt te zwartepieten zegt opnieuw genoeg over wat voor man dat eigenlijk is. En nu wil meneer ook nog de politiek in. Ik hou m'n hart vast...

Maar het ergst van alles is nog wel dat de DNB als toezichthouder totaal heeft gefaald. Laat ze daar maar eens een parlementaire enquete over houden.