'John Lennon nog steeds populair bij kinderen', lees ik bij marketingblog DutchCoywboys.nl. Dat klopt, want ook ik was vroeger fan van John Lennon. Het ging mij echter niet om de muziek, maar om iets heel anders. Mijn moeder kende John Lennon namelijk in het écht.
Het was maandag, 8 december 1980. Die dag was ik naar school geweest en bij thuiskomst trof ik mijn moeder aan de keukentafel. Daar staarde ze bedroefd naar de radio, waar zojuist het nieuws was uitgezonden dat John Lennon met vijf kogels was doorzeefd. 'Wat is er, mamma? Waarom ben je verdrietig?' Ze legde me uit dat er een Beroemde Zanger was die nu niet meer leefde omdat hij was vermoord. En dat ze daarom erg verdrietig was.
Met mijn zesjarige voorstellingsvermogen was ik in één klap onder de indruk. Mijn moeder! Kende een Beroemde Zanger! Die ook nog eens op gruwelijke wijze was vermoord! Hóe mijn moeder hem kende deed er niet toe, maar dat er een band bestond was duidelijk: ze was natuurlijk niet voor niets zo verdrietig.
Glunderend van trots vertelde ik iedereen die het wilde weten dat er een Beroemde Zanger - DIE MIJN MOEDER KENDE! - was vermoord. De volgende dag was ik nog zó vol van dit gegeven dat ik de krant spelde op zoek naar informatie over de band tussen John Lennon en mijn moeder. Hoe waren ze bevriend geraakt? Werd ze genoemd? Hadden ze een verleden samen waar ik niets van wist? En als John Lennon een Beroemde Zanger was, dan had ik op z'n minst een Beroemde Moeder!
Ik was behoorlijk teleurgesteld toen ik las dat wereldwijd miljoenen moeders het nieuws op dezelfde wijze hadden ondergaan als die van mij. Maar toch: even voelde ik mij heel bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten