dinsdag 15 februari 2011

Tongen

Ongegeneerd in het openbaar iemand aflebberen. Verstandige mensen doen dat niet, tenzij stomdronken of smoorverliefd. Nu was het gisteren natuurlijk Valentijnsdag. We zaten in ons vaste buurteetcafé aan de kaasfondue toen er een piepjong kereltje binnenwandelde met in zijn kielzog een struise meid die zeker vijf jaar ouder leek.

Even tussendoor: wat is dat met die knulletjes, tegenwoordig? Is het de mode, de haardracht of een combi van die twee? Ze zien er allemaal uit als mietjes. Met asymmetrische kapsels waar tot voor kort alleen relnichten mee rondliepen, gestylede pony's waar ze de hele tijd aan frunniken, skinny jeans die ónderaan hun billen hangen zodat je hun - liefst roze - onderbroek goed kunt zien. Dit jongetje had Justin Bieber-haar. Alsof je een gat in een voetbal knipt en dat daar dan een gezichtje uitsteekt.

Goed, het jongetje bleek wel degelijk iets te hebben met het meisje. Ze hadden duidelijk zin in Valentijn. Ze zaten nog niet of het meisje stak haar tong diep in zijn keel. Het jongetje kreeg prompt een rood hoofd, hoogstwaarschijnlijk omdat ik hem strak bleef aankijken. Toen ging hij over tot de orde van de zoen, daarbij slurpende geluidjes makend.

De serveerster, een schor hockeymeisje met een brakke R, onderbrak het stel abrupt met de vraag: 'En, tortelduifjes, wat willen jullie drrrinken?' Meisje veegde haar mond af en vroeg om 'een Wit Wijntje'. 'Een Wit Wijntje voor jou. En jij?' 'Doe mij ook maar een witte wijn', stamelde de jongen, nog steeds met een rode kop. 'En nog een Wit Wijntje. Komt errrraan.'

Het tongen hervatte zich in volle hevigheid. De Wit Wijntjes arriveerden en het koppeltje bestelde samen een pan mosselen, die ze elkaar een half uur later begonnen te voeren. Van het Wit Wijntje had de jongen een rodewangenhoofd gekregen, of het waren de naweeën van het zoenen natuurlijk.

Het meisje had plotseling een ingeving. Ze stak een mossel in haar mond en begon het jongetje weer te tongen. Zo wisselden ze de mossel een paar keer uit, wat best een vies gezicht was: twee roze natte tongen die een uit elkaar getrokken crèmekleurige substantie van a naar b verplaatsten.

We keken naar onze kaasfondue. Zouden we ook even? Maar nee, dat zou alleen maar geklieder geven. Verstandige mensen dóen dat niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten