Lady Gaga ft. Beyoncé - Telephone
De eerste keer dat ik de ruim negen minuten durende video van Telephone zag, was ik in Hongkong. Een perfecte setting voor het bekijken van deze totaal over the top bizarre minispeelfilm. Het lied zelf is een niemendalletje met genoeg hooks om in je hoofd te kruipen, maar in combinatie met beeld is dit mijn lied van het jaar 2010.
Gayngs - Relayted
Het beste album van het jaar, wat mij betreft. Ik heb het eerder dit jaar omschreven als volgt: " Epische eightiesballads waren er in alle soorten en maten. Denk aan de fluff van Gloria Estefan, de synths van Gino Vanelli en de meeslepende melodieën van 10 CC en je hebt Gayngs. Deze gelegenheidsband stopt dit soort ballads in een plastic sneeuwbol, schudt daarmee en alle elementen dwarrelen in 2010 op hun plaats. Hoogtepunt is The Last Prom On Earth: cheesy!
Twin Shadow – Forget
"Hoe verfrissend is het om anno 2010 nog te willen lijken op eighties-helden als Morrissey en Depeche Mode? Twin Shadow is het gelukt. Brooklyner George Lewis, die achter dit pseudoniem schuilgaat, heeft een album gemaakt dat helemaal klopt. Zijn prachtige stem past naadloos in het synthesizervuurwerk dat hij op zijn luisteraars loslaat. Nooit gedacht dat het kon: new wave en fris in één adem." Bekijk het prachtige Castles in the snow:
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy
Eerder dit jaar bombardeerde ik zijn vorige album 808's & Heartbreak tot het ultieme meesterwerk van de jaren nul. Zijn 'Fantasy'-album verscheen ongeveer een maand geleden en ik draai 'm bijna elke dag. Het is op alle mogelijke manieren megalomaan, met gastbijdragen van Nicki Minaj en Bon Iver tot Elton John en John Legend. Het is wederom een meesterwerk, met Runaway als ultiem hoogtepunt.
CEO - White Magic
Een soloalbum van de Zweedse Eric Berglund, die eerder het duo Tough Alliance vormde. White Magic biedt uptempo dance met rafelrandjes, hier en daar een fraai synth-orkest en moody melodieën. Dit vind ik de mooiste: Come With Me
Ariel Pink's Haunted Graffiti - Before Today
Gewoon, lekkere indie poprock. Luister naar Round and Round:
Sleigh Bells - Treats
Lawaaierige bubblegumpop. Zoiets. Hieronder Rills Rills en Run The Heart.
Yeasayer - Madder Red
Niet alles van Yeasayer vond ik even goed, dus kies ik hier niet voor het album Odd Blood, maar voor de single Madder Red. Het was een van de droevigste video's van het jaar, met een gemutileerd hoopje dier als stralend - en later stervend - middelpunt. Kijk zelf:
Massive Attack - Paradise Circus
Het album Heligoland is een van de vergeten platen van 2010. Oké, het was weinig vernieuwend, maar wat maakt het uit: mooi was het zeker. Vooral de eerste single, Paradise Circus, kon mij bekijken. In de video zien we een uitgerangeerde pornoactrice die terugkijkt op haar carrière. Klik hier om de video te bekijken.
Royksopp - The Drug
Nog zo'n act die min of meer over het hoofd werd gezien, dit jaar. Vorig jaar knalden ze nog met Junior, een album dat dit jaar werd opgevolgd met het veelal downtempo en instrumentale Senior. De video van The Drug is op z'n minst disturbing te noemen. Een groep tienermeisjes struint door een sloppenwijk en komt daar op allerlei manieren verwrongen kindertjes tegen.
MGMT - Congratulations
Met hun vorige album werd MGMT binnengehaald als de redding van de popmuziek. De psychedelische dancepop met tracks als Kids en Electric Feel brak door bij een groot publiek. MGMT vervreemde zich van datzelfde publiek met Congratulations, een album vol ingewikkelde songstructuren. Wat wél heel mooi was: de titeltrack. Met een video vol special effects en een vogelachtig dier dat langzaam uit elkaar dondert.
Robyn - Body Talk
Eigenlijk is het niet heel nieuw meer wat Robyn doet, maar hoe ze het doet is wél geweldig. Dit jaar bracht ze haar album Body Talk uit in drie delen. Robotpop met gevoel, waar je ook nog op kunt dansen.
Beyoncé - Why Don't You Love Me
Het album waar dit opstaat is alweer jaren oud, maar ook in 2010 bleef Beyoncé er singles vanaf trekken. Zelfs het bonusmateriaal is goed. In de video speelt ze de ongelukkige huisvrouw B.B. Homemaker, en dat doet ze met de van haar bekende flair en humor.
Sade - Soldier Of Love
"Grappig is dat. Net wanneer je denkt: waar is die en die ook alweer gebleven, duiken ze stuk voor stuk weer op. Na tien jaar afwezigheid levert Sade een prettig coherent album af dat het uitstekend doet bij een vroege voorjaarscocktail. Breezy jazz, lichte reggae en als altijd Sade's husky stem, die niet langer koel, maar juist warm klinkt."
Nicki Minaj - Pink Friday
Na Missy Elliott (waar hangt zíj eigenlijk uit?) is er eindelijk een grote vrouwelijke hiphopster opgestaan. Nicki Minaj rapte de ene gastbijdrage na de ander aan elkaar en kwam en passant met een erg goed album.
Die Antwoord - $O$
"Ninja, Yo-Landi en DJ Hi-Tek vormen met z'n drieën dit rap- en ravegezelschap uit Kaapstad, Zuid-Afrika. Ze zijn ietwat weird. Rapper Ninja, die in niet meer dan een wijde boxershort z'n graatmagere, volgetatoëeerde lijf toont en met z'n lul heen en weer zwaait. Zangeres Yo-Landi, die er met haar te korte pony en afgeschoren wenkbrauwen uitziet alsof ze uit een gesloten inrichting is ontsnapt. De muziek doet denken aan hyperactieve Japanse eurobeat, maar dan in het Engels en Zuid-Afrikaans. De video's van Die Antwoord zijn ronduit scary, maar het scoort: hun vorig jaar via internet verspreide album $O$ verschijnt nu officieel via het Amerikaanse label Interscope. Check de single Evil Boy."
Deerhunter - Halcyon Digest
Fraaie kunstwerken zijn het, die Deerhunter aan ons laat horen op Halcyon Digest. Knisperende elektronica, lo-fi folk... Betoverende muziek.
Kelis - Flesh Tone
"In het jaar dat urban artiesten steeds verder opschoven naar dance en elektro, doet Kelis vrolijk mee. Voor haar album Flesh Tone schakelde ze producers als David Guetta in om haar van een nieuwe sound te voorzien." De eerste single Acapella deed het goed en dat is niet zo gek:
Goldfrapp - Head First
Wederom een album dat meer aandacht had verdiend. Rocket was als eerste single misschien wat suf, maar het foute eighties-geluid van Alive maakt veel goed.
Scissor Sisters - Night Work
"Eens, lang geleden, waren de Scissor Sisters een sleazy act waarin zanger Jake Shears zijn uitdossing omschreef als 'a late-term back-alley abortion'. Ze braken door met een discocover van Pink Floyd's Comfortably Numb, waarna een demo opdook met dezelfde soort vreemde, vrolijke tracks. Met het succes veranderde ook het geluid van de band: voor het tweede album werd gekozen voor de seventies sound die we kenden van Elton John, Billy Joel, Roxy Music en Bee Gees. Leuk, maar sloom. Op Night Work zijn de fun en sleaze weer teruggekeerd en hoeven we niet langer met samengeknepen billen te luisteren. " Hieronder opnieuw de onbegrijpelijke video van Invisible Light.
Basement Jaxx – Zephyr EP
"Zephyr is een vreemd tussendoortje van dit over-energieke Britse houseduo. Nu eens geen vol geluidseffecten gepropte floorfillers, maar downtempo tracks. Noem het géén chill-out, want daarvoor zijn de tracks te bizar. Hip Hop Hooray is een Bollywood-trip, terwijl Walking in the Clouds al even druggy is."
jj - jj no.3
"jj komt uit Gothenburg en vernoemde zichzelf naar de Franse film Jules et Jim. Ze combineren atmosferische hiphop met het typische balearic Ibiza-geluid. Dat klinkt mysterieus en vaag, maar erg mooi..."
The Knife - The Colouring of Pigeaons
Na een jaar solo als Fever Ray keerde Karin Dreijer terug naar The Knife. Samen met Mount Sims en Planningtorock maakten ze een elektro-opera gebaseerd op Darwins The Origin Of The Species. Het dubbelalbum heette Tomorrow, In A Year en was bij vlagen onbeluisterbaar. De eerste single, The Colouring of Pigeons, was daarentegen prachtig.
Christina Aguilera - Woohoo
Een copycat werd ze genoemd, toen ze haar Bionic-album aan de wereld presenteerde. Jammer, want ookal klinkt ze hier en daar als Lady Gaga en Rihanna, er staan geweldige tracks op het album. Ook aardig wat bagger trouwens, maar luister naar Woohoo en je bent om:
Crookers – Tons of Friends
"De titel zegt het al: massa's bevriende musici werken mee aan dit feestelijke pretpopdanceconcept. Vette grooves en rhymes van Major Lazer, het Franse zangeresje Yelle, twee keer Roisin Murphy en Kelis die (whoop whoop!) strijkt met de eer voor de beste track. Ook fijn is Remedy, waar Miike Snow aan meewerkte."
Gabriella Cilmi - Ten
"Twee jaar geleden brak Gabriella door met het suikerzoete retrodeuntje Sweet About Me. De track komt terug op haar tweede album, maar nu in een gelikte electroversie. De zangeres is pas achttien, maar kiest nu al voor een compleet ander geluid. Luister bijvoorbeeld naar On a Mission, de eerste single die doet denken aan het eighties-geluid van de Pointer Sisters. Ten is een perfect popalbum dat is gemaakt door Xenomenia, de producers achter Girls Aloud, Kylie en Pet Shop Boys."
Class Actress - Journal of Ardency
"Nog iemand die koos voor een drastische carrièreswitch is Elizabeth Harper. Solo maakte ze akoustische folk, met Class Actress kopieert ze het geluid van Human League, New Order en Depeche Mode. Haar stem doet bovendien denken aan Debbie Harry: zowel zwoel als speels. Het resultaat: hippige retro synth-pop en liedjes die doen denken aan de stijl van Morrissey en The Smiths."
Etienne Jaumet – Night Music
"Vooral niet 's nachts luisteren naar dit album. Als de term horror house nog niet bestond, is deze uitgevonden voor Etienne Jaumet. Sinister en bezeten, zo zou je deze muziek het best kunnen noemen. Met geluiden die aan slechte slasherfilms doen denken."
Salem - King Night
Ook duister en donker is Salem, maar zijn overgeproduceerde beats maken dat je naar iets heel anders zit te luisteren. Het is even wennen, al dat vervormde lawaai, maar ik vind het wel wat.
Janelle Monáe – The ArchAndroid
"Pas 25 jaar is ze, dit met grammynominaties overladen multitalent uit Kansas City, USA. Met haar Lucille Ball-achtige kapsel en übertuttige kledingstijl is ze bovendien een opvallende verschijning. Haar debuutalbum bestaat uit de delen 2 en 3 van een zelfbedacht science fiction-verhaal, dat zijn oorsprong vond in de EP 'Metropolis Suite' uit 2007. Dit klinkt vrij conceptueel en is waarschijnlijk de reden waarom velen Janelle over het hoofd zien. Onterecht, want The ArchAndroid biedt pure fantasiefunk, ademt seventies soul en eert Prince, George Clinton en Michael Jackson. Janelle polijst al deze invloeden tot een poppy geheel dat tegelijkertijd absurd en toegankelijk klinkt."
Major Lazer & La Roux – Lazerproof
"Mixtape alert! Het kakelbonte rap/reggae/dancehall/R&B-gezelschap Major Lazer is aan de slag gegaan met de instrumentale en vocale tracks van La Roux' op 80s/Yazoo geïnspireerde debuutalbum. Hier geen retroklanken, maar retehippe stuiterbeats en lome dubstep, die de ietwat hysterische zang van Ellie Jackson (voorvrouw van La Roux) van een compleet nieuwe dimensie voorzien. Een van de leukste dansplaten van het jaar, en bovendien 100 procent bulletproof."
LCD Soundsystem - Drunk Girls
In tegenstelling tot veel muziekcritici was ik niet laaiend enthousiast over This is Happening, het derde album van LCD Soundsystem. De singles All I Want en Drunk Girls vond ik wél heel goed. De laatste kreeg bovendien een fantastische video.
Lützenkirchen Trifft Knorkator - Ich Hasse Musik
De Duitse DJ Thomas Lützenkirchen werkte voor dit bijzondere gimmickhitje samen met Knorkator, een Berlijnse heavy metalband die zwaar leunt op humor. Dit is geen rock, maar subtiele dance met een grappige songtekst.
Laserkraft 3d - Nein, Mann!
Dé Top40-hit en dé verrassing van het jaar. Gortdroge Duitse teksten over een al even droge, minimale beat, en toch onweerstaanbaar lekker. Wow.
Uwu Lena - Schland, o Schland
De Duitse inhaker op het WK, op de wijs van het winnende Songfestivallied van het jaar. Duitse meligheid die bijzonder aanstekelijk werkt.
Safri Duo - Helele
Nog meer WK. Helaas totaal geflopt in Nederland, deze typische Safri Duo-bewerking van het klassieke Ae Mwana. Keihard zetten en alsnog van genieten.
Far East Movement - Like a G6
Geen idee wát er precies zo pakkend is aan dit typisch 2010-dancenummer. Maar het werd een enorme hit en ik geniet er nog steeds van.
Tesla Boy – Modern Thrills
"Ze haalden deze pagina al eens eerder, dit Russische collectief dat volledig teert op foute eightiesmuziek. Denk aan Enola Gay van OMD, Modern Talking en Duran Duran op de piek van hun succes. Maar Tesla Boy komt er mee weg omdat de twaalf songs van dit album zich direct en hardnekkig in je hoofd nestelen."
Panda Bear – Tomboy en Slow Motion
"Uit zijn synthesizers tovert Noah Lennox de fraaiste en zonnigste soundscapes. Daarbij samplet hij zijn eigen stem tot er complete koren ontstaan. Alsof de Beach Boys de Mama's van de Papa's hebben losgerukt en in een centrifuge hebben gepropt met Aphex Twin. Zelf noemt ie het Psychedelische elektronica, of freak folk."
Delorean - Real Love
Zonniger dan dit krijg je het niet in de hedendaagse popmuziek. Subiza is een van de beste albums van het jaar, met deze single als hoogtepunt. De video is... weird.
Mark Ronson & The Business Intl. – Bang Bang Bang
"Af en toe komt er zo'n nummer voorbij waarvan je denkt: wat was dát!?! De single Bang Bang Bang is een glitzy synthpopding dat onderkoeld en direct is ingezongen door MNDR, oftewel de Brooklynse Amanda Warner. Het lied is gebaseerd op een Frans kinderdeuntje dat je niet meer uit je hoofd krijgt. Ronson scoorde met zijn vorige album een dikke hit, met Valerie (Ft. Amy Winehouse) als grootste succes. Voor zijn nieuwe album liet hij het orchestrale retrosoul-geluid los en zocht hij het in gastoptredens van Boy George en Simon LeBon. Het resultaat was wisselend en Bang Bang Bang de enige echte uitschieter."
Hurts – Happiness
"De onberispelijk uitgedoste heren van Hurts hebben een neus voor klassieke popmuziek. Wat betreft stijl grijpen ze terug op de New Romantics uit begin jaren '80, maar hun muziek is helemaal 2010: epische synthpop."
Stay:
El Guincho - Pop Negro
Het recept: mix een allegaartje van allerlei Zuid-Amerikaanse muziekstijlen door elkaar en je krijgt een van de aanstekelijkste, opzwependste popalbums van het jaar. Bekijk ook de ietwat kinky video van de single Bomba.
Vampire Weekend - Giving up the gun
Het tweede album had minder impact dan het debuut. Toch viel er veel te genieten, zoals met deze track. Let op de cameo van JakeyPoo Gyllenhaal in de video.
Skream - Outside the Box
Het soort dubstep dat dit jaar populair werd, verenigde allerlei verschillende elementen, waaronder drum & bass. Skream blonk uit op een prachtig donkergekleurd album vol zware bassen en meeslepende ritmes. Het allermooist: The Epic Last Song.
Gorillaz - Plastic Beach
Dit is geen ranglijst, maar Plastic Beach is een van de topfavoriete albums uit dit overzicht. Stylo bood als eerste single al een voorproefje van wat we konden verwachten: stijlvolle beats, emotionele zang van onder andere Bobby Womack en stilistisch gezien een van de meest complete albums die dit jaar uitkwam.
Sia - Clap Your Hands
Plastic Beach is een van mijn favoriete albums van het jaar, dit is een van de favoriete singles. Veel gedraaid vanwege het volstrekt ontwapenende karakter van het liedje. Vier minuten zomerzon.
Deadmau5 - Ghosts & Stuff (Nero Dubstep Remix)
Meer dan tien minuten knetterende dubstep met een opbouw waar je niet omheen kan. Wat begint met stuwende strings, eindigt in pure elektro-bombast.
Stromae - Alors on Danse
De eendagsvlieg van het jaar en een van de grootste hitparadehits van 2010. Lome new beat uit België.
Don Diablo ft. Dragonette - Animale (Datsik Dubstep Remix)
In het origineel klinkt de zangeres van Dragonette nét niet helemaal op haar plaats. Maar gooi er een ontzettend lompe beat onder, trek die bassen open, en knallen maar!
The Roots & John Legend - Wake Up
Geïnspireerd door oude soul én door Barack Obama, naar het schijnt. The Roots gooien oude klassiekers op één hoop en laten ze opnieuw inzingen door John Legend. Waar hij solo nogal eens omfloerst uit de hoek komt is het hier erg mooi wat ie doet.
Joker - Tron
Nog meer dubstep. Nu van een van de pioniers op dit vlak, Joker. Tron schuurt en kraakt, totdat er allerlei subtiele melodielagen aan worden toegevoegd. Hier wil ik meer van in 2011.
Kendal Johansson - Blue Moon
Deze Zweedse zangeres covert de fraaie ballad van Big Star. Ze doet dat op zo'n manier dat het helemaal haar eigen lied wordt. De orchestratie doet denken aan William Orbit en Prince's eighties ballads tegelijk. En dan die stem...
Wat viel er tegen?
Groove Armada viel tegen, net als het laatste album van Chromeo. Het was vooral meer van hetzelfde. Dat gold ook voor Kylie, die per album afgezaagdere dansdeuntjes aflevert. Alphabeat vond ik ronduit kinderachtig: waar hun enthousiasme vroeger aanstekelijk werkte, vond ik het nu vooral amateuristisch overkomen. Dan waren er soloalbums van Brandon Flowers (The Killers) en Kele Okereke (Bloc Party). Flowers klonk solo hetzelfde als met zijn groep, maar dan slapper. Okereke vergat liedjes te maken op zijn dancebeats. De eerste single Tenderoni was bovendien een complete rip-off van andere, betere dance-dingen. Tot slot M.I.A. Die leek dit jaar helemaal de weg kwijt met haar recalcitrante rotherrie. Toegegeven: een enkele track was goed te pruimen, maar luister naar Born Free en je hoort wat ik bedoel. De video was daarentegen een van de betere van het jaar: controversieel en erg goed gedaan.
R.e.s.p.e.c.t.
BeantwoordenVerwijderen