Natuurlijk, het is fijn om iets omhanden te hebben. Maar als dat iets leidt tot volkomen overbodige en nutteloze dingen, dan kun je het in mijn ogen net zo goed níet doen. Vooral vijftigplussers houden zichzelf bezig met nutteloze werkzaamheden, en dan zijn het ook nog eens bijna allemaal vrouwen. Een voorbeeld van zo'n vrouwenhobby is scrapbooken. Vrouwen verzamelen plaatjes, stofjes, theezakjes, wc-rollen en troep die een normaal mens direct in de vuilnisbak gooit, om daar een fotoboek mee op te leuken.
Als je je erin verdiept (ik zeg: níet doen!), gaat er een wereld voor je open. Kijk, als zo'n vrouw een aardig aquarelletje in elkaar waterverft: gewoon haar gang laten gaan. Zelf kleding maken? Bij vlagen oké. Maar mij ontgaat het nut van mozaiekvormen maken van de papiertjes die aan de eerder genoemde theezakjes zitten. Treurige, troosteloze hobby's vind ik het, waar blijkbaar een enorme markt voor is. Kijk voor de grap eens op de website van Betsy Lurvink, een fröbeltrolletje dat zich vermaakt met het maken van 'herfst dioramakaarten en draaikaarten', 'Sfeerlichtjes met gelamineerde vellum en servetten (kerst)' en 'Vaas met bloemen (met stempelafdrukken van de vaas)'. Mens, waar begin je aan, denk ik dan. Maar Betsy punnikt, tamponeert, stempelt en lamineert dat het een lieve lust is.
Jaren geleden zat ik in de trein. Ik werd omringd door een groep plattelandsvrouwen, die een dagje Jaarbeurs hadden gedaan. De Utrechtse hallen staan ieder jaar een week in het teken van de 'KreaDoe-beurs' en daar hadden de dames hun slag geslagen. Trots toverde de vrouw tegenover mij (ik weet nog precies wat ze aanhad: een vest met een zelfgeborduurde beer erop) een lading plastic zakken tevoorschijn. In die tassen zaten weer kleinere zakjes met kraaltjes, knopen, onbestemde stukken plastic en poesiealbumplaatjes. 'Die gaan thuis allemaal in mijn dozensysteem', sprak de vrouw. Bij nader afluisteren bleek de vrouw een abonnement te hebben op de plaatselijke Scapino, die haar wekelijks voorzag van lege schoenendozen. 'Nu zul je denken: wat lelijk, schoenendozen. Maar daar heb ik wat op gevonden.' Wederom toverde de vrouw een plastic tas uit haar boodschappenmand. Deze zat vol repen stof, linten en lijm. 'Kijk, hiermee versier ik de schoenendozen. Mooi hè?'
De mevrouw had dus als hobby het beplakken van schoenendozen die ze vervolgens vulde met kralen en knopen. Terwijl ik dacht: 'Dat mens is knettergek', knepen haar vriendinnen haar kirrend in de arm. 'Ja! Mooi!', riepen ze. 'Wil je voor mij ook zo'n doos versieren?' Pfff...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten