Ik ben boos op de Volkskrant. In de donderdagkrant van vorige week zaten twee lijstjes van de muziekrecensenten met de hoogtepunten van het afgelopen jaar. Het ging over popmuziek, maar helaas hebben beide heren een zeer beperkt referentiekader. Ze kwamen met min of meer hetzelfde lijstje met weliswaar toppers als Animal Collective en Anne Soldaat, maar het thema was popmuziek. Vervolgens komen ze allebei met obscure, veelal in eigen beheer of bij kleine labels uitgebrachte albums. Niks mis mee, maar volgens de recensenten kwam dat vooral door een gebrek aan grote sterren die goede platen uitbrengen.
Maar 'grote sterren' die een enorm publiek aanspreken zijn er wel degelijk. Niet allemaal zijn ze mijn smaak (Mika: yuck. Robbie Williams: gaap), maar er zijn heel wat goede albums uitgebracht die meer hebben gedaan dan het pleasen van een paar recensenten. Lily Allen kwam begin dit jaar met een cd vol geestige, puntige tracks. Rihanna kwam ijzersterk terug met Rated R. Beyoncé bracht vorig jaar december zelfs een dubbel-cd uit met daarop in ieder geval tweederde topkwaliteit. Maar daar halen de heren hun neus voor op. En als het dan wat meer underground moet zijn: de Yeah Yeah Yeah's (It's Blitz) of (daar is ze weer) Fever Ray die mij en veel anderen wisten te verrassen.
Wat nog het meest opvalt is dat de heren recensenten totaal geen oog lijken te hebben voor dé ontdekking van het jaar, Lady Gaga. Het hele jaar stond ze in de hitlijsten, Just Dance en Poker Face stonden weken op nummer één. Gaga mag zich met recht de ultieme opvolger van Madonna noemen: in de combinatie van pakkende popsons, flitsende optredens, buitenissige outfits en verrassend goede video's is ze Madonna's gelijke. Met een groot verschil dat in het voordeel uitpakt van Gaga: ze kan live echt heel goed zingen. Bovendien heeft ze met The Fame Monster een van de lekkerste albums van 2009 gemaakt (luister naar Monster, Alejandro, Dance in the Dark, Bad Romance of het geweldige Speechless!) waarbij haar vorige werk in een heel nieuw licht komt te staan: dat van een ster in wording die eenmaal voor het voetlicht weet dat ze dé nieuwe ster is. En in interviews is ze ook nog eens heel erg grappig.
Eens, lang geleden riep ik dat Gaga vervelend was en dat je Lady Cacapoopoo moest aanmoedigen zodat ze nog gekker ging doen. Inmiddels ben ik om: mijn nieuwe startpagina wordt Lady-gaga.net.
Update: dit artikel uit de Boston Herald zegt het wel zo'n beetje waarom Gaga een ster is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten