zondag 16 oktober 2011

Totally awesome!!!!!

Amerikanen zijn mij er eentje. Ik zet even een paar kenmerkende eigenschappen op een rijtje. Allereerst zijn ze uitermate gevoelig voor autoriteit. En als ze je iets willen verkopen zijn ze je allerallerallerbeste vriend. Eerst dat autoritaire. Overal, maar dan werkelijk overal waar zich een rij zou kunnen vormen staan van die afzetlinten, waar mensen dan gedwee tussen gaan staan. Dat begint al bij de douane op het vliegveld. Wie niet netjes en bedaard door het doolhof zigzagt wordt afgeblaft dan wel afgestraft. Maar er zijn ook rijtjes voor het bioscooploket, voor de kassa in de Abercrombe-winkel en voor het zebrapad bij Ground Zero. En is er geen rijtje gemaakt, dan word je onvriendelijk verzocht je aan één kant - vaak de meest onlogische - op te stellen. Doe je dat niet snel genoeg, dan volgt een toegebrulde monoloog over safety en 'it's the LAW!!!'. Helemaal irritant was het op en rond Wall Street, waar een groep mensen al weken zit te demonstreren. Om de demonstranten in goede banen te leiden was half het zakendistrict afgezet. We wilden ergens wat gaan eten, maar moesten voor het restaurant dat we op het oog hadden (letterlijk, het lag namelijk op 30 meter afstand) een heel blok omlopen. Bij elke wegversperder die we tegenkwamen moesten we uitleggen waar we heen wilden en ja, dat was toch echt de andere kant op. En nee, we mochten er écht niet langs. Na veel geheenenweer was het ons uiteindelijk gelukt. Maar wat een gedoe....

Gelukkig valt er ook een hoop te lachen. Vooral horeca- en winkelpersoneel doet zijn best je dusdanig te behagen dat je de zaak met tassen behangen dan wel volgevreten verlaat. Daar zijn sommigen heel erg goed in, en anderen wat minder. Zo kregen we te maken met een ober die zich zonder ook maar enige vorm van uitdrukking in zijn gezicht voorstelde met het volgende gebrom: 'Hi. I'm Edward. I am very excited to be your waiter tonight.' Verveeld duwde hij ons de menukaart in handen. Meestal volgt er dan een onophoudelijke stroom toevoegingen (specials, soep van de dag, happy hour-cocktails, dat het speciaal 'for our guests' een smoke free terras is (met andere woorden: verboden te roken), enzovoort, enzovoort). Edward tuurde stoicijns in onze legen glazen en vroeg: 'Tap water?'. Dat was het. Wel lekker rustig eigenlijk... Later die week kregen we menu-advies van Stacey. Zeker drie gerechten op de kaart waren haar Favourite!!!!!!. Het eerste gerecht was bovendien AWESOME!!!, het tweede SPECTACULAR!!! en het derde zowel DELICIOUS!!! als YUMMMM!!!. Elders werd onze keuze bekroond met de uitroep: 'Good choice! That's my favoritest!'

Dan de standaard begroeting in winkels en openbare gelegenheden. 'Hi/Hello/HIII THEERE!!!, how you're doing?!?'. De meeste mensen zeggen daar hooguit Hi op terug, maar ik vraag altijd beleefd terug hoe het met hem of haar gaat. Dat varieert dan van 'SUPER!' tot 'GREAT!'. Slechts in één geval trok een serveerster een zuinig mondje en zei zachtjes 'I'm perfectly ok.' Waarmee ze dus eigenlijk keihard toegeeft dat het kut met haar gaat omdat waarschijnlijk haar halve familie haar gangbangt en de andere helft dood is neergevallen. Het liefst zou ik zo'n meisje een kusje geven, maar aanraken is uiteraard totally not done.

Als toerist heb je weinig te maken met 'gewone' New Yorkers. Die kun je dus alleen maar afluisteren als ze naast je zitten te eten of wanneer ze hun intiemste gevoelens met elkaar bespreken op een terras of in het Central Park. Dat doen ze. Luidkeels. De vrouwen zeggen bovendien om de drie woorden 'Like'. 'I was like and then she was like, like and I was like Oh my gosh (overdag, bij koffie) of Oh My Fucking GOD!!! ('s avonds, na twee wijn).' Nu is dit al jaren zo, de titel van mijn blog bestaat immers alweer een jaar of tweeëneenhalf. Maar het lijkt wel of het steeds erger wordt, dat ge-like. I mean, like, totally iedereen doet het nu. Moeders, dochters, homo's... Alleen heteromannen lijken minder met het virus besmet.

Eigenlijk zouden ze overal bordjes met 'No LIKE please. It's the LAW!' moeten ophangen. Stoppen ze pardoes en heel gedwee met deze nare habit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten