maandag 31 december 2012

The best music of 2012

Een overzicht van de beste tracks van 2012. Na zo’n beetje Azealia Banks in willekeurige volgorde. Enjoy!

Solange – Losing You
Het indie-zusje van Beyoncé met retroneigingen naar de nineties. Dit is ‘m dus, de single van het jaar. Slowdansen. Yay. Wat een fijne beat!

Major Lazer – Get Free
Soms duikt er ineens een liedje op waarvan je denkt: huh, die ken ik toch allang? Dat had ik met Get Free, een stil, breekbaar deuntje dat is gezongen door Amber van Dirty Projectors. Please repeat!

Zebra Katz - Ima Read
Hoe kaler de beat, hoe beter het lied? Wel in het geval van Zebra Katz, rapper, gay en maker van een van de beste video’s van 2012. Read that bitch!

Cat Power & Iggy Pop – Nothin’ but time
Een slepende ballad van meer dan tien minuten die plots wordt verstoord als ineens de stem van Iggy Pop opduikt. Bijzonder.

Saint Etienne – Over the Border
Ze maken al bijna twintig jaar dezelfde melancholische liedjes op lichtvoetige housemuziek. Over the Border is weer zo’n klassieker, met een prachtig spoken word intro over hoe geweldig Peter Gabriel was ten tijde van Genesis. Bijna net zo mooi is Tonight, ook van het eerste album van Saint Etienne in zeven jaar.


Chromatics - Kill for love
De titeltrack van een gemeen goed album dat op de ene track doet denken aan de doom & gloom van The Cure, en op het andere moment aan zuchtmeisjespop.

Todd Terje - Inspector Norse
Noorse spacedisco, maar dan van nu. Duizelingwekkende dancetrack.

Lianne la Havas - No Room For Doubt (feat. Willy Mason)
We all make mistakes… Maar niemand zo mooi als Liana en Willy.

Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Baby, Nostradamus & Me
Moeilijk kiezen met Ariel Pink. Teveel goede liedjes op z’n Haunted Graffiti-project. Baby is een bijna perfecte pastiche op slepende seventies soul. Nostradamus & Me totaal iets anders: klotsende ambient met betoverende stemmen.


Tindersticks – Chocolate, Frozen
Chocolate is een prachtig praatliedje. Een ballad met gitaar en tamboerijn waar geen eind aan komt, en gelukkig maar. Frozen is z’n dreigende tegenpool, met smachtende zang, verdwaalde trompetten en een gruizig grotestadsgevoel. Zanger Stuart Staples heeft een van de mooiste stemmen van het jaar.


Pnau vs. Elton John – Sad
Het beste van seventies Elton John in de blender van Pnau en wat krijg je: pure earcandy. Nog nooit klonk Elton zo sappig zonder te zoet te worden.

Cassie – King of Hearts Nog zo’n oorwurm: King of Hearts. Alsof er iemand heel zacht met een veer in je oor kietelt terwijl je je lievelingsdansje doet.

Azealia banks – 1991
Was het maar weer 1991, denk je bij dit video-eerbetoon aan Crystal Waters, En Vogue en C+C Music Factory. En dan die muziek. Azealia’s flows zijn achteloos en desondanks recht voor z’n raap.

Madonna - I'm Addicted, Love Spent
Helaas was het niet zo’n best album waar Madonna dit jaar mee kwam. MDNA was op z’n best wisselvallig te noemen, met kutterige singles als Give Me All Your Luvin’, Girls Gone Wild (hey hey hey, hey hey, hey hey hey) en Turn Up the Radio. De plaat kende drie uitschieters: Masterpiece, een epische ballad die we al kenden van de soundtrack van W.E. uit 2011, I’m Addicted, een knetterend én to-the-point electrospektakel en Love Spent, waarin we eindelijk weer eens iets autobiografisch, iets van emotie meekrijgen uit de mond van Madonna.


The Very Best - We Ok
Hier kun je niet NIET vrolijk van worden. Meestuiteren met K’Naan en de wobbly tunes van The Very Best.

Ital Tek - Nebula Dance
2012 was het jaar waarin dubstep te commercieel werd. Gelukkig heeft het genre inmiddels zoveel vertakkingen dat dubstep allang niet meer op dubstep lijkt. Ital Tek maakt fraaie instrumentale composities met over elkaar heenrollende melodieën en voortratelende ritmes. Mooi!

El Perro del mar - Pale Fire
Haar naam betekent zowel zeehond als zeebonk, maar wat klinkt ze toch lief.

Michael Kiwanuka - I won't Lie
Een kampvuurliedje van de oude stempel. Kippenvel van die door-en-door op het gemoed spelende soulstem.

Dead Can Dance - Return of the She-king
Over oude stempel gesproken… Dead Can Dance deed van zich spreken in de 80s en 90s met onderkoelde, orchestrale bombast en is dat kunstje nooit verleerd. She-king is episch en folky tegelijk.

Grimes – Oblivion
Een van de opmerkelijkste zangeressen/artiesten van dit moment is Grimes, die met haar laptop de vrolijkste popdeuntjes tevoorschijn tovert. Onder het oppervlak van al die zoetigheid zit een laagje treurnis, zo ook bij Oblivion.

Frank Ocean – Pyramids
Na de coming-out van het jaar bracht hij met zijn album Channel Orange ook een van de grootste verrassingen op het gebied van R&B. Wat een stem, wat een inventiviteit en hoe kom je zo briljant!

Usher – Climax
Wie had ooit gedacht dat een nineties R&B-cliché die de huidige Eurodance-rotzooi zó hijgerig heeft omarmd, met zo’n fraai geproduceerde Climax zou komen? Met dank aan Diplo.

Ellie Goulding – Hangin’ On (Ft. Tinie Tempah), Anything Could Happen
Vorig jaar zorgde The Weeknd voor een nieuwe trend in R&B: vervreemdende, donkere, minimaal geproduceerde maar gelaagde downtempo tracks. Ellie Goulding liet horen dat ze dat ook heel goed kan op Hangin’ On. Haar single Anything Could Happen was andere koek: een fijne meestamper met mooi gesamplede stemfragmenten.


Sky Ferreira - Everything is Embarrassing
Waar doen die drumklappen toch aan denken… Tiffany? Debbie Gibson? Foute jaren tachtig in ieder geval. Maar wat maakt ze er iets moois van op dit meeslepende Embarrassing.

AlunaGeorge - You Know You Like It
Bouncy track van dit Britse duo, met fijne bleeps en zware bassen.

Icona Pop - I Love It
Net als AlunaGeorge komt Icona Pop nogal hipster over, maar wat maken ze een geweldige muziek. I Love It heeft bovendien zo’n beetje de grappigste lyrics van dit hele overzicht.

Jessie Ware - 110%
Zingen kan ze wel, die Jessie Ware. En knap ook, hoe je bubblegumpop zo droevig kunt laten klinken.

TNGHT – Goo
De noisy hiphopbeats van TNGHT zullen sommigen behoorlijk op de zenuwen werken. Keihard zetten en headbangen is de enige oplossing.

Daphni - Yes I know
Het begint met een boomende bassline die je meezuigt in een draaikolk van geluiden, maar wat gebeurt er dan: ineens duikt er een krakerig souldingetje op met een blaassectie. Yes I know, she told me so!

Gossip - Casualties of War
Het laatste album van Beth Ditto & co. is een beetje onderbelicht gebleven. Dat is jammer, want er staan stuk voor stuk strakke popnummers op. Casualties of War spreekt het meest tot de verbeelding, met z’n dramatische jankgitaar.

How to Dress Well – Cold Nites
Droommuziek is dit, die zowel ver weg klinkt als heel dichtbij.

Araabmuzik – Okay Y’all
Deze muziek heeft niks Arabisch in zich. Wat dan wel: instrumentale hiphopbeats. Tot voor kort nog gekoppeld aan nineties eurohouse, maar sinds dit jaar aan zelfbedachte meeslepende melodieën.

Melody's Echo Chamber - You Won't Be Missing
Indie pop met een zangeres die je eigenlijk het liefst een klein kusje zou willen geven.

R Kelly - Share My Love
Door al die idiote updates van zijn soulsoap Trapped in the Closet zou je bijna vergeten dat R Kelly ook gewoon hele goede liedjes kan maken. Share My Love is een discosong in de traditie van Barry White.

Twin Shadow - Golden Light
Nadat de eerste ijle klanken zijn weggeëbd, knalt Twin Shadow er voorzichtig een beat in en gaat dan los op het refrein. Hoe cool is Golden Light.

Nicki Minaj - Beez in the Trap
Nicki is een rapster met twee gezichten. Aan de ene kant is ze een commerciële hoer met horrorhits als Starships en gastvocalen op tracks van sterren als Madonna en Alicia Keys. Aan de andere kant is ze in staat tot pure vernieuwing, zoals ze laat horen op Beez in the Trap. BUZZZZZ!

Kindness – House
Deze mysterieuze verschijning in Londen had in een ander leven David Byrne geheten. New wave met moderne house-invloeden.

Bobby Womack – If There Wasn’t Something Here
Good old Bobby nam voor zijn comebackalbum Damon Albarn (Blur, Gorillaz) in de arm. Hij deelt zijn platenlabel met The xx en zo klinkt z’n ‘Bravest Man in the Universe’ ook een beetje. Dit nummer komt uit z’n tenen.

Dawn Richard – Scripture
Deze lijst staat vol met spooky ballads. Scripture refereert letterlijk aan Sade met die achtergrond-hallelujah’s en verder doet dit nummer denken aan Massive Attack.

Alabama Shakes - You Ain't Alone
Hier moet een (liefst ietwat wiebelige) live-video bij, want hoe vuiger de Alabama Shakes, hoe beter.

Purity Ring – Cartographist
Bij gebrek aan The Knife hadden we dit jaar gelukkig heel veel Purity Ring. Verhaspelde beats, stemmen en geluiden die toch heel samenhangend klinken. Meer!

Chad Valley – Fall For You (Ft. Glasser), Evening Surrender, I Owe You This (Ft. Twin Shadow)
Als Tears For Fears nu was opgericht, hadden ze geklonken als Chad Valley. Fall For You is een spannend duet met Glasser. Op het tropische Evening Surrender doet El Perro del Mar mee. I Owe You ten slotte klinkt superglossy.



Lemonade – Soft Kiss
Over glossy en glammy gesproken: het geluid van Lemonade ligt ook ergens in het midden van de jaren tachtig, met Climie Fisher en in de verte Scritti Politti als referentiepunten.

Passion Pit - Hideaway, Constant Conversations
Hideaway is een popding met schurende randjes. Constant Conversations lekker dubby.


Peaking Lights - Dream Beat, Beautiful Son
Zo’n track die onderhuids door blijft bubbelen, blijft daar meestal ook heel lang zitten. Dat doet Dream Beat dus ook. Beatiful Son is vooral trippy en kun je het best liggend tot je nemen.


Martha Wainwright – Proserpina
Come to Mama is Martha’s eerbetoon aan haar overleden moeder. Dit is de eerste single van dat album. Iedereen met een moeder (op aarde aanwezig of niet) vindt dit mooi.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten