Oktoberfest in München

Het Münchener Oktoberfest bestaat al tweehonderd jaar, maar is de laatste twintig jaar uitgegroeid tot het grootste volksfeest ter wereld. Op de Wiesn, een megagroot plein middenin de stad, staat een ontelbare rij megatenten opgesteld die per stuk zo'n vierduizend man kunnen herbergen. Ik was er op uitnodiging van Lufthansa, die een compleet programma had samengesteld rond het feestgedruis. Met zo'n 25 andere Lufthansa-relaties, wat crewleden en Luft-communicatiemensen maakten we bij aankomst een virtuele vlucht in de vliegsimulator waar de luchtvaartmaatschappij zijn rondvliegend personeel in traint. In mijn geval simuleerden we het uitvallen van een motor. Geen idee wat ik aan het doen was, maar het toestel brak bij het landen nog net niet in tweeën. Gesimuleerd weliswaar, maar het voelde levensecht.

Maar waar het allemaal om draaide: het bierfeest natuurlijk. Met name in de weekends staan mensen om negen uur 's ochtends al rijendik en in vol ornaat te wachten totdat ze naar binnen mogen. Mannen in Lederhosen, vrouwen in Dirndl - klederdracht die vooral de laatste tien jaar erg populair is geworden, vooral onder de jongere bezoekers. Verklaring: hang naar traditie, trots op die Heimat, etc. etc. Ons gezelschap ging gekleed in roze ruitjesoverhemden met het Lufthansa-logo op de kraag, een enkeling had zich in een onflatteuze leren kniebroek gehesen. Enkele constateringen:

1. De eerste liter bier duurt het langst.
2. Na drie keer kun je het min of meer onverstaanbaar gezongen 'Ein Prosit' fonetisch prima meezingen.
3. Dat lied komt om de vijf minuten terug dus na ongeveer een uur is het gebruikelijk er dansjes bij in te studeren.
4. Na nog weer een uur lukt dat niet meer.
5. Wij zaten boven, op een soort balkon. Het uitzicht op de zaal beneden is bijna middeleeuws. In klederdracht gestoken personeel sjouwt enorme schalen gebraden hanen langs de meterslange tafels, de gasten gaan die beesten met mond en klauwen te lijf.
6. Tijdens het bachanaal komen ook kaaspretzels, augurken, worst en radijsjes voorbij.
7. De muziek: een kakelbonte aaneenschakeling van schlagers, verhoempade top40-hits, tunes van kinderseries als Heidi en Die Biene Maja, op het eerste gehoor lukraak gejodel, plus elke vijf minuten dus Ein Prosit.

Na 3,5 pul bier hielden we het voor gezien. Anderen gingen nog op zoek naar de champagnetent en keerden later terug naar 'onze' bierhal, waar het feest nog doorging tot elf uur 's avonds. En zo gaat het dus elke dag in al die tenten - nog tot en met het weekend van 3 oktober.

Volgend jaar weer? Dat niet. Maar lollig was het wel, het gehos op foute muziek. Jodelahitie!