Puppy versus bal

Het bovenstaande filmpje doet me terugdenken aan de Shiba Inu Puppy Cam. Ruim een jaar geleden was via een webcam te zien hoe zes pups opgroeiden, vanaf de geboorte tot het moment dat ze het nest verlieten. Zodra we thuiskwamen ging de puppycam aan. Met de laptop op schoot keken we tv, om maar niets te hoeven missen van alle cuteness. De pups waren herkenbaar aan hun eigen kleur halsband. Er waren drie jongenspups: Aki, Akoni en Ando. De meisjes luisteren (niet bepaald) naar de namen Autumn, Ayumi en Amaya.

Soms werden we midden in de nacht wakker: hadden we beneden de laptop aan laten staan en bleken de pups verwikkeld in een gevecht om de kikker, de wortel of ander pluche speelgoed. Spelen, vechten, eten en slapen waren de enige bezigheden van belang. Als er écht iets gebeurde (Ayumi had de slaapmand op een dag gesloopt of Ando had een zusje in haar oor gebeten), dan werd dat subiet gerapporteerd in het commentaarblok op de website.

Toen het voorbij was hebben we het nog geprobeerd met een nest King Charles Chavaliers, maar dat was het nét niet. Het hok was lelijk en de pups keken voornamelijk suf voor zich uit. Jonge katten hebben kortstondig entertainment geboden, maar die zeggen dan weer de hele tijd niks. Uiteindelijk hebben we besloten het bij die tien weken Shiba Inu-vermaak te laten. En ik heb natuurlijk de kalender nog.